Ва мана яна бир қонуният!
Демакким, борлиқдаги жамики жинс ва унсурлар, мавжуд коинот, сайёра, ондаги тоғ, ўрмон, ер-тупроқ, сув, ҳавво алар ташкил топмиш зарранинг ҳаракатидин таралмиш хосса ва хусусиятлари бирла они тута турмиш ул номоддий борлиқдин номоддий қонуниятда турмиш номоддий куч-таъсирдиндур.
Ўзгача бўлмас, ўзга қонуният мавжуд эрмас, ўзга қонуниятда бўлмоқлигин соғлом ақл қонуниятли тафаккур учун қабул қила олмас, бас!
Бул мавзуда қонуниятсизликда етила ва етиб келмиш маълумотлар асосида шаклланмиш тасаввурларга таянмоқ тугул ондин таъсирланмоқ, яъни қонуниятсиз маълумотлар бирла хулоса бермоқ ёинки моддиятни тутиб турмиш бўлгай номоддий қонуниятларни эътиборга олмай, фикр билдирмоқ босиб ўтилмиш катта даврлар давомида одамийзотга ҳеч бир натижа бермамиш ва натижа бермагай ҳам.
Ончаларким, ҳатто, мўъжизани қонуниятли жараёнлардин эрмас, балки қонуниятсиз жараёнлардин излар.
Нотўғри ёндашув, яъни қонуниятсиз ёндашув, яъни
– одамий мавжудотни ўзи ҳохламиш хулосаларга етакловчи ёндашув (?);
– ёинки заррани ҳаракатлантиргич қонуниятли номоддий куч ва онинг моҳиятин ва номоддий борлиқни инкор эта, зарранинг ўзин тан олмиш ҳолдаги моддий нуқтаи назарли ёндашув;
– номоддий моҳият хусусида қонуниятсиз тасаввурларда турмоқлик ва ёндашмоқлик;
ҳеч бир натижа бермас, то қадар ва то қадар…
Одамий мавжудотда фақат туғённи кучайтирур, онинг онгин қонуниятан «кўрур» имкониятли «кўз»ин қонуниятсизликлар бирла кўрмас қилур ва кўрмас тутур, яъниким одамий мавжудот ақлан янада номоддий марказлана билмас, ул сабаб онинг номоддий онги ўз, ижтимоий бирлик сифатидаги эрмас, балки том маънодаги мавжудотлик қонуниятидаги тиниқликни, кўламлиликни, моҳиятларни тиниқ фарқловчанликни топа билмас, бас!
Ва мана яна бир қонуният!
Одамий мавжудотда ўз қонуниятига кириб маълум даражада марказлана, моддий борлиқ-табиатдин қонуниятларни маълумот сифатида саралай, қонуниятсизликда олинмиш қонуниятлардин ўзи учун қонуниятлар (!) ва лек асли қонуниятсизликлар (!) ярата, ул ўзи ўзи учун яратмиш қонуниятли қонуниятсизликлар онинг онгин аста-секин парда сифатида номоддий қонуниятларни англамоқ имкониятидин тўса (!), моддий борлиқ-дунёни, фақат ва фақат, моддий ўрамнинг ўзидагина кўра, ул моддий борлиқдин моддий унсурлар орқали қонуниятларни моддий ўрамдагина тасаввурлар қила, оқибат моддий борлиқ-сайёрада моддий ўрам ичида номоддий моҳият сифатида номоддий борлиқдин айро тургич ва номоддий қонуниятларни мутлақ англамас, англамоқликдин нари ва сўнувчан номоддий ҳолатида қола, жонли мавжудот сифатида ул ўзи ўзи учун пайдо этмиш қонуниятсизликдаги қонуниятлар (!) бирла моддий борлиқда мавжудлик асосларин суистеъмол қила ва бул мавжудотлик ёндашувида бул янги минг йилликдин нари ўтмоқлиги моддий жиҳатдин ҳам, номоддий жиҳатдин ҳам ноаниқликда турмиш ҳолда, сайёрага ўзин моддий эрмас, маънавий сиғдира олмай (?!), ҳаёлий, яъни қонуниятсизликлардаги тасаввурлар бирла Яратувчини мавжуд дея моддий борлиқ-коинотга моддий боқмиш (?) ҳолда, лек асли дунёвий фаолияти боши берк кўчада турмиш номоддий жонли мавжудотлик фаолияти нотабиий равишда (!), сезилмаслик бирла аста-секин якун топиб бормоқ йўналувида турмиш эрди…
Ҳа, одамий мавжудотнинг қонуниятсизликда бошланмиш дунёвий ҳаёти натижа сифатида (!) ўз табиий қонуниятида эрмас, балки қонуниятсизликда, нотабиий равишда якун топмоқ йўналувида турмиш эрур эрди!
