Let's go в прошлое – 3. Бизнесмен - страница 30

Йонас с удивлением смотрит на меня, на своего компаньона, и возмущенно икает. Впрочем, он давно ничему не удивляется.

–Miałem na ten temat jakiś niewyjaśniony Bzyk. Realistycznie, jakby oczekiwał od niego jakiejś brudnej roboty, a raczej był na to gotowy przez cały czas! Nic jeszcze nie zrobił, ale zdawałem sobie sprawę z każdego jego kroku przeciwko mnie. To było okropne uczucie. Niewytłumaczalne, jakieś złe. Nie miałem nic przeciwko tymczasowej współpracy i jakoś, potem przegapiłem jego prawdziwą konfigurację! Potem, kiedy wszystko zrozumiałem, stało się dla mnie jasne, skąd "nogi rosną" w tej, nie do końca zdrowej sytuacji. Ale daj spokój, w porządku. Jonas potrzebował asystenta i skontaktował się ze mną. Nie miałem specjalnych złudzeń, ale zgodziłem się z nim trochę popracować, że tak powiem, zdobyć dodatkowe doświadczenie. Co więcej, widziałem, że nasza współpraca nie jest tak naprawdę równa. Zaczął zajmować się sprawami przede mną, miał lokalne obywatelstwo, doskonale znał język litewski. Praktycznie "podzielił się" ze mną, to znaczy "pociągnął mnie do siebie"! Ale nie zrobiłem tego "dobrze"! O tym punkcie nieco później i bardziej szczegółowo. Tak się złożyło, że " przyłączyłem się "do niego, nie do końca dobrowolnie. Miałem w życiu zupełnie inne plany, a ten "artystyczny zwrot" był dla mnie prawdziwym zaskoczeniem, w którym musiałem z wielkim trudem dostosować się do wszystkiego na świecie!

Примечание:

– Ну, был у меня на этот счет какой-то необъяснимый бзык. Реально, словно ждал от него какой-то пакости, точнее был все время к этому готов! Он ничего еще не успел сделать, но я будто бы знал каждый его шаг против меня. Это было ужасное чувство. Необъяснимое, какое-то неправильное. Я был не против временного сотрудничества, и каким-то образом, потом пропустил его реальную подставу! Это потом, когда я во всем разобрался, то мне стало понятно, откуда "ноги растут" у данной, не совсем здоровой ситуации. Но давайте, все по порядку. Йонасу нужен был помощник, и он обратился ко мне. Я особых иллюзий не имел, но согласился с ним немного поработать, так сказать, набраться дополнительного опыта. Тем более я видел, что наше сотрудничество на самом деле не совсем равноправное. Он начал делами заниматься раньше меня, имел местное гражданство, прекрасно знал литовский язык. Практически он со мной "поделился", то есть меня к себе "подтянул"! Но сделал это не совсем "правильно"! Об этом пункте чуть позже и подробней. Так получилось, что я к нему "примкнул", не совсем добровольно. У меня в жизни были совершенно другие планы, и этот "художественный выверт" стал для меня настоящей неожиданностью, где мне пришлось с огромным трудом, ко всему на свете подстраиваться!