Пайғамбарымыз Мұхаммед, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтты: «Кімнің жүрегі мейірімге жабық болса, оған да, оғанда ол жабық болады» деп айтқан.
Балаларға деген шексіз махаббатымен танымал Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, оларды «көз қуанышы» деп атап, тіпті намаз кезінде де оларды ұмытпаған. Бірде ол кешкі намазына кішкентай немересін ертіп, мешітке келген.
Бірде Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, айтты намаз оқып жатқанда, кішкентай немересі оның артына жабысып алыпты. Сондықтан Пайғамбарымыз, саждадан бас көтере алмай, ұзақ уақыт бойы Аллаға сыйынған. Сахабалар оның ұзақ саждада тұруына таң қалып, оған сыйынып: «Уа, Алланың Елшісі, сізге бір жамандық болды ма?» – деп сұрағанда, Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, мейірімді жүзімен оларға қарап: «Жоқ, менің немерелерімнің махаббаты мені саждаға басып отыр», – деп жауап берген екен.
Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, сахабалардың таң қалғанын байқап, жымиып: «Менің арқамда кішкентай періштем отыр, сондықтан мен саждадан асықпадым», – деді. Ол балаларға деген шексіз мейірімімен танымал еді. Ол әрдайым олармен жылы лебізбен сөйлесіп, олардың жағдайын сұрап отыратын. Егер балалардың бірі ауырса, дереу барып көңілін көтеріп, дұға оқып беретін. Ол олармен жиі ойнап, олардың жүрегіне жол тапқан. Мухаммед ибн Раби: «Мен кішкентай кезімде Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бізбен су шашып ойнаған, оның жылы лебізі әлі күнге дейін есімде», – деп еске алады.
Әбу Хурейра, Алла оған разы болсын, былай деп баяндайды: «Мен өз көзіммен көрдім, өз құлағыммен естідім: Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Хасан немесе Хусейнді қойнына алып, аспанға ұшырып ойнайтын. Балалардың бақытты күлкісі үйді жарып шығып, жүректерге жылулық сыйлайтын. Сол сәтте Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын: «Ия, Алла Тағалам, осы балаларды мен сүйгендей, Сен де оларды сүй!» – деп дұға етіп жатқан.
Әнәс ибн Малик, Алла оған разы болсын, былай деп баяндайды: «Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, бір күні қызметшісі болып жүрген еврей баланың ауырғанын естіп, дереу оның жанына барды. Баланың төсегінің басына отырып, мейірімді көзбен қарап: „Балам, Исламды қабылда!“ – деп айтты. Бала әкесіне қарап, оның рұқсатын сұрағандай болды. Әкесі: „Абуль-Қасымның (яғни, Мұхаммедтің) тілегін қабылда!“ – деп жауап берді. Сол сәтте баланың жүзі нұрға толып, Мұсылман болды. Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, қуанышынан: „Аллаға шүкір, мен осы баланы тозақ отынан құтқардым!“ – деп дауыстады».
Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, Мединаға келіп, Әбу Айюб әл-Ансаридың үйіне кіргенде, бану Наджар руының қыздары тұрып, жарыса ән салды: «Біз бану Наджардың қыздарымыз, Мұхаммедтің көршісі болу қандай бақыт!» – деп қуанышты дауыспен айтты. Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, терең әсерленіп, жүрегінен шыққан сезіммен: «Сіздер мені шынымен жақсы көресіздер ме?» – деп сұрады. Қыздар бір ауыздан: «Иә, Алланың Елшісі!» – деп жауап берді. Сонда Пайғамбарымыз, оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын, жүрегінен шыққан сезіммен: «Аллаға ант етейін, мен де сіздерді жақсы көремін! Аллаға ант етейін, мен де сіздерді жақсы көремін! Аллаға ант етейін, мен де сіздерді жақсы көремін!» – деп үш рет қайталады.
