Пяшчынкі шчасця - страница 6

– Глядзі, тут засцерагальнік, зняў з яго і можаш страляць, паставіў на яго, нікога не параніш, у тым ліку і сябе. Ды ты не крыўдуй, жарты не мой профіль. Як цэліцца ведаеш?

Наступныя паўгадзіны праляцелі непрыкметна, але Лакі, што называецца, на хаду лавіў саму сутнасць, і даволі нядрэнна збіваў банкі. Некалькі разоў яму давялося збегаць туды і назад, усталёўваючы, а затым збіваючы ў пясок бляшаныя мішэні.

– Ну, даволі, – перапыніў яго Сенька. – У зацішцы, ты ўжо можаш нядрэнна страляць па нерухомых мэтах, але не варта забываць, што ў рэальнасці гэта будзе на хаду, у дождж і вецер, па рухаемай мэце, якая таксама будзе спрабаваць цябе забіць. І я не палохаю цябе, а кажу як ёсць. Таму больш спадзявацца на свае інстынкты. З часам, калі Зона дасць, яны адточацца і не раз спрацуюць яшчэ да таго, як ты ацэніш сітуацыю. Дарэчы, ногі не мокрыя?

Лакі аж сумеўся ад такой змены тэмы.

– Ды накшталт не.

– Гэта добра. Проста твой касцюм яшчэ няма каму было тэставаць, вось на табе і выпрабавалі.

– А бо на самай справе! – да Лакі цяпер дайшло, што пакуль яны з Сенькай дабіраліся да «ціра», некалькі разоў даводзілася пляскаць па, даволі, глыбокіх лужынах, хоць, ідучы ўслед, і, слухаючы апавяданні Сянькі, Лакі нават не заўважаў гэтага.

– Аднак зусім няпросты касцюмчык, – падумаў Лакі.

І, нібы, прачытаўшы яго думкі, Сенька сказаў:

– Твой касцюм, мае базавую камплектацыю, бронекамізэлька здольна спыніць пісталетную кулю, выпушчаную практычна ва ўпор, злёгку затрымаць аўтаматную чаргу, але чэргамі тут рэдка карыстаюцца. Таксама ты зможаш, амаль хвіліну, прастаяць у вогнішчы або на распаленай паверхні, і амаль столькі ж пратрымацца ў сернай кіслаце, калі раптам надумаеш. Аднак, усе гэтыя эксперыменты прыводзяць да пагаршэння стану касцюма, што, у сваю чаргу, зніжае верагоднасць твайго выжывання. Таму пасля кожнай вылазкі звяртайся да тэхніка. Нейкі час табе прыйдзецца рабіць гэта ў крэдыт, але прыцягнуўшы пару артаў…

Заўважыўшы здзіўлены погляд Лакі, Сенька паправіўся:

– Прыцягнуўшы пару артэфактаў, ты будзеш ужо ў добрым плюсе і зможаш некалькі палепшыць камплектацыю свайго касцюма. Маё асабістае меркаванне – не варта гнацца за самымі новымі паляпшэннямі, як правіла, яны не заўсёды працуюць як заяўлена. Вось у мяне з самага складанага ўсталяваная толькі сістэма рэцыркуляцыі паветра. Дзякуючы гэтаму я змагу гадзін шэсць бегчы ў загазаваным асяроддзі, без неабходнасці карыстацца процівагазам. Ну і куча іншых, якія палягчаюць маё жыццё, плюшак. Там ужо разбярэшся сам. Ва ўсіх тэхнароў ёсць карты-схемы камбінавання паляпшэнняў для розных касцюмаў. Там ўбачыш, што некаторыя паляпшэння ўзаемавыключальныя, гэта значыць пасля ўстаноўкі аднаго, усталяваць іншае не выйдзе. Так што узважвай усе свае дзеянні з касцюмам.

За гэтай размовай, яны непрыкметна прыйшлі назад да бункера навукоўцаў.

– Ну, усё, дуй да навукоўцаў а потым да тэхнароў. Пакажы касцюм, ствол і даведайся наконт твайго камунікатара. Хоць… Давай не цяпер. Пайшлі ўдарым па страўніку. А то, нябось, у цябе там кішка па кішцы ўжо барабанную дроб выбіваюць.

І нібы ў пацверджанне яго слоў, страўнік Лакі выдаў такое буркатанне, што Лакі зноў пачырванеў.

– Што ты як дзяўчына на спатканні чырванееш? Чаго-чаго, а правізіі у навукоўцаў хапае. Так што пайшлі, пакажу, што ды як?

Праз гадзіну, зусім асалавеў ад з'едзенай тушонкі і выпітай духмянай гарбаты, Лакі рушыў у бок бункера. Усе сталкеры, як ён зразумеў, размяшчаліся ў невялікіх пабудовах на два-тры чалавекі. Хоць звонку яны і ўяўлялі сабой таварны вагон, але ўнутры былі даволі камфортнымі. Інтэр'ер ўяўляў сабой нешта падобнае на аўтамабільныя трэйлеры, якія Лакі раней бачыў у кіно ці невялікі дачны домік. Адрознівала толькі наяўнасць у кожным такім «доміку» паветранага шлюза, падобнага на тамбур у тым жа вагоне, але з магутнымі дзвярыма, а таксама поўная адсутнасць вокнаў. Ды і ўбранне было больш чым спартанскім. Усё вельмі проста, але максімальна камфортна. Нават туалет, якім Лакі не выпусціў магчымасць скарыстацца, быў невялікі, але зручны і чысты.