Шигырьләр җыентыгы - страница 15
Көтү китә, торыгыз! – дигәндәй,
Бөтен авыл халкын уятып.
«Тулган ай күктән караса…»
Тулган ай күктән караса,
Кичләр була көн кебек.
Колмаклар кыңгырау кебек.
Саргайганнар көз кебек.
Кыйгак-кыйгак киек казлар,
Киткән кошлар бер кайта.
Үткән яшьлек кенә кайтмый,
Картаю гына арта.
Хәлләрең ничек? дисең син,
Хәлләр, малай, ничава.
Тик менә гомерләр генә,
Юрга атка утыргандай,
Тукталмый алга чаба.
«И, рәхәтен күрдек тә җәйләрнең…»
И, рәхәтен күрдек тә җәйләрнең:
Көнгә унар кабат су кердек.
Чумып аргы якка чыгар өчен,
Бәхәсләшеп ярдан сикердек.
Язын-көзен яланаяк чабтык,
Аякларыбыз ярылып бетә иде.
«Аякларыңа чебеш чыккан»-дип,
Әнкәй тозлы катык сөртә иде.
Сулар туңгач Чирмешән бозыннан,
Күрше авылга кадәр йөгердек.
Кыш көннәрен интернаттан чыгып,
Ярышып яланаяк йөгердек.
Әсир итте Карлыган сазында,
Шомырт, балан, кызыл тәлгәшләр.
Кырау төшкәч тәмле әче алмалар,
Кыраудан соң тәмле миләшләр.
Сиңа тартыла
Кышлар буе җәйне көтеп алам,
Юк, кыш начар диеп зарланмыйм,
Һәр яз кайткан очар кошлар кебек,
Туган ягым сиңа кайтам мин.
Торган жиремдә дә тормыш яхшы,
Азмы дуслар, азмы танышым.
Тик шулай да колагымнан китми,
Иген шавы, Чишмәң тавышы.
Юк шул…
Булдыра алмыйм сиңа кайтмый,
Булсаң да син таулар артында.
Бар барлыгым, һәр бер кузәнәгем,
Туган ягым сиңа тартыла!
«Китсәм дә мин синнән Майна…»
И туган як синдә үтте
Иң бәхетле елларым.
Китсәмдә синнән еракка,
Синдә минем уйларым.
Китсәм дә мин синнән Майна,
Гел минем уйларымда.
Төшләремдә кайтып йөрим,
Аккош күл буйларында.
Синдә утте гомеремнең,
Ин бәхетле еллары.
Хөрмәт итте кешеләрең,
Олыларың, улларың.
Рәхмәт сезгә Майнадашлар,
Чын якын күргән өчен.
Олыларың кечеләрең
Абый дип йөргән өчен.
«Үрләр аша күренәсең, авылым…»
Үрләр аша күренәсең, авылым,
Биек таулар аша карыйсың.
Урамында йөрим уйларымда,
Ишетәм күк тальян тавышын.
Уңган игеннәрең арасында,
Җигүле ат кузгә куренә.
Таулар гына кечерәйгән кебек,
Тупылларың куккә үрелә.
Авыл каршындагы үзәнлектә,
Каеннарың шаулый куңелдә,
Бөтен авыл эчкән көмеш чишмәң,
Чылтыравы колак төбендә.
Билдән печән ускән болыннарың,
Күз алдымнан китми һич кенә;
Агайларның чалгы кайраулары,
Еллар аша миңа ишетелә…
Әнкәй
Моңсуланып куя кай чак,
Аксыл чәчләрен тарап,
Яшьлеген сагнып сөйли,
Фото рәсемгә карап.
Тәрәздән-тәрәзгә йөри,
Безнең кайтканны карап,
Көнгә ун кат яңарта,
Самавар сүнгән санап.
Киткәндә киңәш бирә ул:
Яхшы гына йөр балам,
Озатып кала ул безне,
Чыгып урам капкадан.
«Киндер күлмәк, киндер штан…»
Киндер күлмәк, киндер штан,
Киндер букча кулымда.
Булды заман укып йөрдек,
Без дә мәктәп юлында.
Тула оек ак чабата,
Киндерәсе мунчала.
Бер телем ипи кисәге,
Була иде букчада.
Юк кайтарып булмый
Кайда калган икән малай чаклар,
Уйнап үскән урамнардамы?
Балык тоткан Чирмешән буенда,
Ат саклаган болыннардамы?
Язгы ташуларда бозга утырып,
Көньякларга агып киткәнме?
Кышкы бураннарда юл табалмый,
Кайта алмый адашып беткәнме?
Тормыш киртәләрен үтәлмичә,
Күпме хыял адашып калган.
Күпме уйлар тормышка ашалмый,
Язгы кардай эреп югалган.
Кайда калды икән егет чаклар?
Айлы кичләр, алсу иртәләр?
Кайдан килеп чыга икән һәр чак,
Тормыш юлларында киртәләр?
Яшьлегемнең иң матур еллары,
Гаяр чаклар, көчле, дәһшәтле,
Күпме сагынсамда,
Юк кайтарып булмый,
Яу кырында калган яшьлекне!
Кайту
(Бер хәтирә)
Өчәү юлга чыктык…
Җәяүләтеп
Сабанчыга кайтып барабыз.
Биләр артта калды,
Гаголь белән
Якыная бара арабыз.
Кара болыт чыкты,
Көтмәгәндә.
Җил-давыллап килә каршыга.
Күк күкери, чарт-чорт яшен суга,
Асты өскә килә-барысыда.
Похожие книги
Әхмәт ага Рафиков шигырьләренең асылы нәрсәдә? Зур тормышның ачы һәм татлы тәҗрибәсе, туган телебезнең сүз байлыгы.Әхмәт Рафиков күп кырлы шагыйрь, аның шигриятендә тетрәндергеч трагедияле дә, елмайдырырлык кызык шигырьләр дә байтак.Ләкин Әхмәт ага шигырьләренең укучыга иң нык тәэсир итә торганнары – сугыш шигърияте. Монда автор сугыш турында ишетеп белгән яки хәтта күреп белгән түгел, ә хәрби хәрәкәттә үзе катнашкан, кан түккән, күп тапкыр тормы
Сборник юмористических и сатирических четверостиший, написанный членом союза писателей России с 2017 года. Автор 33 года отдал службе в армии, награждён боевым орденом и медалями, да и после службы работал, работает он и сейчас. И одновременно пишет стихи. Вот эти-то стихи и представлены на ваш суд. Кто-то скажет: это уже было! Игорь Губерман пишет в этом жанре, уже давно, и успешно пишет. Да, это так, и Владимир считает Губермана своим литератур
Лирические стихи, написанные автором с 2001 года по 2002, это период вдохновения и публикации стихов на литературных сайтах, в поэтических сборниках, участие в ЛИТО.
Сборник стихов. Начало СВО, гражданская лирика, философская лирика, религиозная лирика, любовная лирика. Поэма "Победители" в память деда старшего лейтенанта Черепанова Корнила Елизаровича, ветерана ВОВ, участников СВО.
Лучшая муза всей моей жизни, которой я написал за 10 лет 250 стихов.Бесконечно благодарен Богу за встречу с ней и вдохновение, а мышке – за хорошее отношение!
Вечно ли мироздание или его кто-то создал? Откуда взялся человек? Чем на самом деле изначально определяется жизненный предел любого живого существа? Погубит ли нас искусственный интеллект? Куда движется цивилизация – к обезьяне или сверхчеловеку? Можно ли не доводить дело до образования автомобильных пробок? Есть ли возможность быстро и недорого пронизать страну закрытыми транспортными коридорами для автомобилей и поездов? Существуют ли методы ус
Роскошь растворяется в кошмаре. Мир, сотканный из шелка и бриллиантов, трещит по швам, обнажая жуткую подноготную. За иллюзией идеальной жизни скрывается леденящая тайна, а грань между сном и явью становится все тоньше. Что, если самый страшный монстр прячется не в темноте, а в зеркальном отражении?Стены клиники «Новая Надежда» хранят чужие секреты и разбитые судьбы. Здесь лечат от безумия, но что, если именно оно и есть единственный путь к истин