Тау мен теңіз ертегілері. Юйминь елі - страница 2



Ван Цзыхай түрлі жәндіктерді ұстап алып, оларды үйге әкеліп, саз құмыраларға салып бағады.

Ол қоймадағы ағаш сөрелерге қойылған құмыраларды жәндікке толырып тастайтын. Онда неше түрлі жәндіктің бәрі бар. Оның ішінен алдында айтқан жаңғырық қоңыз, көрінбейтін жәндік, юй дейсің бе, бәрі табылады. Сондай-ақ оның ішінде ерекше қызықты қоңыздар да бар. Мысалы, адамның артынан қалмайтын ілеспе қоңызды айтуға болады. Ол адалдықтың символы. Қайда барсаң да, артыңнан қалмай еріп жүреді. Жалқау қоңыз деген қоңыз болады ғой, ол да бар.

Оны неге жалқау деп атаймыз? Себебі ол тамақ ішеді де ұйықтайды, басқа ештеңе істемейді. Жатыпішер, жалқау, арамтамақтар бар ғой, дәл сол сияқты. Бірақ бұл жәндік, оны адамдармен шатастыруға болмайды!

Дегенмен әлемде осындай жәндік бар, рас айтамын.

Ван Цзыхай да жалқау жәндіктің бірін бағады, бірақ ол неше жыл бақса да, оның бірде-бір рет аунағанын көрген жоқ. Кейін ол шектен тыс үлкен болып өсіп кетеді, оны құмырадан шығару мүмкін болмай қалады. Оның тек аузы көрініп тұрады. Ван Цзыхай ерінбейжалықпай күн сайын оның аузына тамақ салып отырады. Тіпті ол аузын ашқанға ерінетін болып алады, Ван Цзыхай басқа амал таппай, тіс шұқығышпен оның кішкентай аузын керіп тұрып, тамақ салады.

Ақыры бір күні жәндік жатқан саз құмыра жарылып, екіге бөлініп кетеді.

Саз балшықтан жасалған құмыра екіге бөлінгенде, әлгі жалқау жәндік те екіге бөлініп қалады. Ол ерініп қайта бірікпейді. Сөйтіп, әлгі жәндік екі жәндікке айналып шыға келеді. Екеуі де арқасына жабысқан құмыраның жартысын алып тастауға ерініп, құмыраның сынығын көтеріп жүре беріпті. Жәндіктің арқасына жабысып қалған саздан жасалған құмыра сынықтары жүре келе сауыт сияқты қатты қабыққа айналыпты.



Бұл жылтыр қара сауыт тасбақаның сауыты болатын. Яғни тасбақа осылай пайда болған екен. Сол себепті тасбақа жалқау болады. Кейде ол бір орында ұзақ уақыт қозғалыссыз жата береді. Сондықтан да тасбақалар ұзақ өмір сүреді.

Ван Цзыхайдың көп жәндіктерінің ішінде цинфу жоқ екен.

Ван Цзыхай цинфуды ұстап қолда бақысы келеді, бірақ оны ұстау оған оңай болмайды.

Цинфуды ұстау көбелекті ұстаудан қиын болыпты. Ол оны ұстайын деп жақындай берсе болды, ұстатпай қашып кетеді екен. Ол адамның иісін алыстан біліп қоятын көрінеді. Яғни оның иіс сезу қабілеті өте жоғары, ол тіпті қыбыр еткен желдің өзінен қашады екен. Соған қарағанда, оның көру қабілеті де жақсы болса керек, ол сонау алыстан көрінген жарық пен көлеңкенің өзін байқап қоятын болыпты.

Қорытып айтқанда, цинфуды қолға түсіру оңайоспақ жұмыс болмапты.

Ван Цзыхай өзі білетін амалдарының бәрін істеп көрсе де цинфуды ұстай алмапты.

Ван Цзыхай цинфуды ұстау үшін қарағай бұтақтарын жағып, оны жарықпен өзіне жақындатпақшы болады. Ол кезде сіріңке, шақпақ, тіпті шақпақ тас та жоқ болатын. От жағу үшін ағашты бір-біріне үйкеу әдісі де әлі ойлап табылған жоқ еді. От жағудың жалғыз жолы – аузынан от шашып жүретін отшашарды табу. Отшашар от жағып беру үшін ақы алатын. Ол елде жоқ баға сұрайтын. Оның үстіне, айтқан бағасында тұрып алатын. Ол оған бір себет дашин беріп тамыздық алады.



Нәтижесінде, оның жаққан отының жарығына бірде-бір цинфу алданбапты. Ван Цзыхай оны балық аулағандай аулап алмақшы болып та көріпті, бірақ цинфу қармаққа түспей қойыпты. Ол оны өрмекшінің торымен ұстамақшы болыпты, одан да түк шықпапты. Ол өте сезімтал жәндік екен, оны ешкім қолға түсіре алмапты.