Себастиясында, Кападокияда император Диоклетиан тұсында Мəсіх үшін азап шеккен қала билеушісі жəне əскери қолбасшы Себастияның Ұлы шейіт Евстрацийдің өмірінен алынған. Дінтанушы «олар одан [Евстраций] терісін алып тастағанда… кенет оның беті ерекше нұрланып кетті жəне ол: «Бұл азап сенің құлдарың үшін қуаныш», – дейді. Азаптаушылардың қатты шошығаны сонша, олардың кейбіреулері өлім жазасына кесу құралдарын лақтырып, бірден: «Мен христианмын!» – деді. Олардың бастары бірден ұшып кетті, əрине» [1385 күн]. А.И.Осиповтың айтуынша, «Христиандық адамға шынайы бақытқа қол жеткізуге мүмкіндік береді». Тағы бір ашық дəрісінде теолог-профессор Осипов қысқа да ықшам анықтама берді: «Бақыт – қанағаттану, тағдырға қанағаттану. Құдайшыл жəне қанағатшыл болу – үлкен пайда». Орыс православие шіркеуінің протоиерейі, шіркеу жəне қоғам қайраткері, отбасы мəселелері, ана мен баланы қорғау жөніндегі патриархалдық комиссияның бұрынғы төрағасы Дмитрий Смирнов бақыт тек отбасында болатынын бірнеше рет айтқан. «Оларды отбасын жердегі ең басты құндылық деп санайтындай етіп өсіріңіз.
Өйткені адам отбасын құрмаған болса, қай салада жетістікке жетсе де, бақытты бола алмайды. Өйткені Жаратқан Иенің өзі адамды қандай да бір құқықтары бар жеке тұлға ретінде жаратпаған: Ол еркек пен əйелді жаратып, оларға: «Өсіп-өніп, көбейіңдер», деді. Жаратушының өзі бізді отбасы ретінде жаратты, сондықтан біз тек отбасында ғана жер бетінде өмір сүріп, үйлесімділік пен бақыт таба аламыз. Ал адамға нағыз христиандықты тек отбасы ғана үйрете алады. Бұл біздің құтқаруымыз… Көп бай адамдармен араласуға тура келді, бірақ олардың арасында бақытты жанды кездестірмедім…
Мен нағыз бақытты ерлі-зайыптылардың бірін-бірі жақсы көретін көп балалы отбасында ғана байқадым; балалар көшеде емес, отбасылық махаббат атмосферасында өскенде. Бұл атмосфера əр баланың туылуымен бірге артып, тығызырақ болады. Егер екі адамның – ер мен əйелдің – жақсы, иманды, еңбекқор балалары болса, онда олар жер бетіндегі барлық басқа бақыттардан асып түсетін бақытқа ие болады. Бұл бақыт ешқандай сыртқы жағдайларға байланысты емес. Бақытты нұрландырған отбасы мен балалар сізді осы бақытпен үнемі жүктейді. Соған шомыласың… Адам өз бақытын өзі құрғысы келсе, отбасын құруы керек деген тұжырымға келдім». Ағайынды Стругацкийлердің «Дүйсенбі сенбіде басталады» атты əзіл əңгімесінде бақытқа келесі анықтамалар берілген]: … ең қарапайым жағымсыз анықтамалар («Ақша бақытты сатып алмайды»), ең қарапайым позитивті анықтамалар («Ең жоғары қанағаттану, толық қанағаттану, сəттілік»), казуистикалық анықтамалар («Бақыт – бақытсыздықтың болмауы») жəне парадоксикалық («Ең бақыттысы – əзілкештер, ақымақтар, олар ақымақ жəне немқұрайлы, өйткені олар ар-ожданды білмейді, олар аруақтардан жəне басқа да өлмейтін нəрселерден қорықпайды, болашақ апаттардан қорқудан азап шекпейді»).
Бақыт – бұл қанағаттанудан қарқынды қуанышқа дейін созылатын жағымды эмоция. Бақытты сəттерді жағымды өмірлік тəжірибелер немесе ойлар тудыруы мүмкін, бірақ кейде олар ешқандай себепсіз пайда болуы мүмкін. Ұзақ уақыт кезеңіндегі бақыт деңгейлері өмірге қанағаттану, субъективті əл-ауқат, гүлдену жəне эвдаймония деңгейлерімен көбірек байланысты. Жалпы қолданыста «бақытты» сөзі осы көрсеткіштердің өзін бағалау немесе бақыттың «көзінің» стенографиясы болуы мүмкін (мысалы, «өмірде бақыт табу», өмірдің мəнін табу сияқты). Кез келген эмоция сияқты, бақыттың нақты анықтамасы философияда үнемі пікірталас тақырыбы болды. Бақыт мəдениеттер арасындағы түсінудегі мүмкін айырмашылықтар туралы пікірталас тақырыбы. Бұл сөз негізінен екі факторға байланысты қолданылады:
