Где, когда и как родился мугам - страница 9
İLK MUĞAM MƏBƏDİ – MƏBƏD+SİLİNDR+UŞŞAQ ÜÇLÜYÜ
Bu günkü Cıqqır At məbədi Bakıda. O “Beynəlxalq Muğam mərkəzi” yox, elə öz qədim adıyla da “Beynəlxalq Muğam məbədi” adlandırılmalıdır.
II. ANTIK DÖVRDƏ MUĞAMIN VARLIĞINI
TƏSDİQ EDƏN MİXİ YAZILI ƏLAVƏ DƏLİLLƏR
Yaşadığı dövrü 6500 il bundan öncə hesab edilən Azərbaycanın şair, riyaziyyatçı, astronom və filosofu Enlil İsmə Dağan`ın yenidən açılmış üç şeri qəzəldir. Muğamat yox idisə, qəzəl janrı niyə yaranırdı? İsmə qəzəlləri əsasən, cütcü və ya xışçı, əkinçi əməyinə, bahara və təbiətlə insan münasibətlərinə həsr edilib. Və bu qəzəllər gələcək xanəndələrə tədris olunmalı, öyrədilməli və münasib muğamlar üstündə onların ifası təmin edilməlidir. Azərbaycan ədəbiyyatının 6 min illik sinnini təsdiq edən bu qəzəlləri təşviq etmək, xalqa tanıtmaq borcumuzdur. Bizim xanəndələrin təkcə elə gözəlin sürahi boyunu tərifləyən şeriləri əzbərləyib deklamasiya etməklə öz işlərini bitmiş hesab etmyə haqqları yoxdur. Bu xalqın ən yağlı tikəsini yeyənlər, bir neçə saata bir neçə min qazananlar, özlərində həm də cavabdehlik hiss etməlidirlər. Bu xalqın yaratdığı incilərini ona çatdırmalıdırlar. Enlil İsmə qəzəlləri tarixin min illərlə sintez etdiyi ən qiymətli kristal dəyərinə malik əsərlərdir. Ən böyük poeziya nümunələridir.
II.1. QƏZƏL MUĞAM ÜÇÜN YAZILIRDI [10]
Qəzəl 1
2. Höllə calaq (cəld), qəəm [ü]züb eeş, cütcüm uraaş (uğraş-döyüş-qan-tərə bat),
3. Nam, gurracu şüum bal e! Nə cicuşim? Ə nə itammu?
(Bu ki, şərəfdir fırfıra tək coşum, fırlanım! Niyə coşum (soruşursan?)
Ə bəs nə yeyək (nə ilə qidalanaq)?
4. Say cütdəyəm!
5. Aya, Enlil İsmə Dağan, nə nam (necə də şərəfdi) sıpa qal,
amma munes umma (mərhəmət umma) ulsan hə[l]ak e…
Xışçı gəlsə, cü[t]də biyim!
6…Enmə gəl, zü[l]mə a diri, qanı, namsu qul[u] ul (ol),
7.. Diri, qazuan (qazubane-qəzəblə), gəl surağın, [kim] söytü qanumuzu?
8.. Sə[n] su, ud ara kaş e, gəl ləz (izlə) uni, ginə şuxam,
9.. Du gə, du gə, du gə ey, [mən] azuni nükur udam (Mən ən azı bəzəkli udam)!
Qəzəl 2
2. Su endümü ki, ağaşa, car а meşə muniba,
(Bahar yağışları başladımı ki, meşə tamtəraqla car çəkə onu),
3. Nam, Enlil, an ki, munes umdumu, qış kimti zü yum?
(Bu şərəfdir Enlil, an ki, qış mərhəmət umandımı ki, adamın kimliyini soruşsun?)
4. Ki, ay uğmini dağal, ür[yan] adam, məskənmü, əgər qar? ,
(Sən ey köşə tənbəli, heç üryan adama da qardan məskən olar?)
5. [Bil ki], qalaça sığanu edər təşbi ta imta abad
(Bil ki, qalaçaya sığınmaq adamı qızdırıb abad edər).
6. Nə ibru, sə[n] kü, baş ud ul biçar duus aşa bidab,
(Nə eybi, kaş sən baş od ol, qızdır biçar dostun aşıb tabsız qalanda),
7. İsmə Dağandumu Enlillə sağkeşdə baminiku?
(İsmə Dağandumu ki, Enlillə səhər şəbnəmini yarı bölür?)
8. Uru ki, nitekim, gə cuşa, igi [iy tək] nimşi qal!
(Nəyin varsa ver, elə dediym kimi, cuşə gəlib iy təki fırlanan qal (durmadan işlə)!
Qəzəl 3
1. Aya Enlil, kürdür, an ki, şax e, pad aça
(Aya Enlil, bu ki, ilacdır, budaq almaz təki çiçək aça),
2. Əbcu əkir ki, ağacu şum uranda bara mahcu (və ya dərə məhsul).
(Ağsaqqal əkir ki, ağacı, şum zamanı məqsədə bara – çata – məhsul dərə).
3. Şum uri eşcə, mən bir kal-kal alam, şuluxçi bir maham,
(Şum yumrularına hamar çəkəndə, mən bir kal-kal alam, şuluxçu bir məxluqam),
4. Əkürsə bir qələm ki, adam, nika (havayı) gedib bəyəm?
5. İsmə Dağan, qış xurməsi bəzi xarabsa, say e, say cütdəyəm.