Қарор фавран омад – бидуни рафтан ба ҳаво, ки онро ламс кардан мумкин аст, барои фирор аз дайр. Ва фавран давед. Бо ситораҳо ориентация карда, Борис дайрро тарк кард – тақрибан 25 километр пештар аз роҳи берун аз ӯ, субҳ то ҳол бо Марказ тамос мегирифт. Аммо ӯ аллакай аз дайр дур хоҳад буд.
Вай бо рохи кишлок кадам зада, бо ним пичиррос такрор мекард: «Исои Масеҳ… Исои Масеҳ…» Ва баъд дар тарафи чап ботлоқи хурде буд. Хамаи датчикхои биоробот муътадил кор карданд. Ва он гох аз савсанхо равшан шунид, ки «Чй одами хушбахт аз назди мо мегузарад… Чй хушбахт! ва Борис возеҳ ҳис кард, ки он ҳолати тасвирнашаванда, тасвирнашаванда, ки файз номида мешавад!
Biorobot Biomax 21 панҷ рӯз дар зери бастаи сангҳо дар ҳолати нимҳушӣ хобид. Аниқтараш, аз ҷароҳатҳои бардоштаи даррандагон муайян карда натавонист. Ин ҷанг ду сол боз бо муваффақиятҳои мухталиф барои ҷанговарон идома дорад. Дасти чапи Биомакс ним канда шуда, дар биосим-рагҳо овезон буд ва аз он равган мечакид, моторҳои хурде, ки барои фишурдани дастҳо масъуланд, худ аз худ ба кор медаромаданд ва хомӯш мешуданд ва қувваи барқро истеъмол мекарданд.
Режими гизодихй дар биосистема хамчун терминатор мукаррар карда шуд. Ин ҳатто як «ифротӣ» иқтисодӣ нест ё онро ҳолати фавқулодда низ меноманд, ин режимест, ки дар он ҳаракати сохтор маҳдуд аст – ҳаёти биоробот ба марг наздик аст ва вазифаи ин режим дастгирии кортҳои хотира мебошад то аз база омадани отряди махсуси начотдихй. Исёнгарон – хайвонхо хеле маккорона рафтор карда, дар олами хайвонот мохирона пинхон карда, ба осонй таълим мегирифтанд, баъд гурух-гурух чамъ мешуданд, баъд танхо амал мекарданд. Дар ваҳшиён аз ҷониби олимоне, ки ба соҳаи илм дар қатори ҷинояткорӣ, яъне дар қатори маводи мухаддир ворид шудаанд, сарпарастӣ мекарданд. Маҳз дар ҳамин гурӯҳ, маҳсули мутатсия аз шуоъҳои дастгоҳи Харатрон буд, ки Biomax 21 ҳангоми посбонӣ дар ҳудуди мамнӯъгоҳи Красновишерский дучор омад.
Дар назари аввал онхо хирсхои оддй – мода-хирс бо ду бача буданд. Biomax 21, бо риояи дастурҳо, ба масофаи тирандозӣ омад, аммо ҳамин ки ӯ доруи хобро кашид, хирс маятникро ҷунбонд. Бале, бале, хамон маятаки мактаби контрразведкавии армия… ба тарафи рост харакат нишон дода, ба тарафи чап рафт ва дархол кариб панч метр наздик шуд. Биоробот парешон шуд, – То хирсхо маятникро мезананд? ва баъд дар тарафи чапи синаи биоробот дарди доимӣ пайдо шуд, сенсорҳо шикастани лептонро сабт карданд! Ҳайвонҳои ваҳшӣ мактабҳои бе тамоси ҷодугаронро нисбатан ба наздикӣ азхуд кардаанд. Биоробот мисли хароба афтод. Хирс бо инерция ба тарафи рост, баъд ба чап меҷунбид ва аллакай масофаро, чунон ки танҳо ҳайвонҳо зуд ҷаҳиш мекунанд, кӯтоҳ карда, ба буғуми оринҷи чап сахт кофтанд.
Истифодаи бетаъсис ба хирс низ бетаъсир намонд, – баровардани якбораи транссенденталии тамоми энергия, ки ба майдони дили биоробот нигаронида шудааст (ва ин силсилаи биороботҳо дорои дил ва майнаи инсон, ва устухонхо ва бофтахои мушакхо бо одам ва титан ва пластмассаи органопод дар асоси компоненти перфторн омехта шудаанд) ба он оварда расонд, ки хирс Алиса мисли афтида афтода афтид. Ин ҳамеша ҳангоми истифодаи бе тамос рух медиҳад – барои барқароршавӣ дар паноҳгоҳ тақрибан 2 рӯз лозим буд. – Рафик майор, рафик майор, – бачахои хирс – сержантхо Зосима ва Эфраим ба назди у шитофтанд, – ба ту чй шуд? «Ин лагери нимҳимоят дар ғор дар санги Гург, даромадгоҳро аз санг пур кунед, хушк кунед.» Тибқи ҳисобҳои ӯ, заряди батарея дар реҷаи гармидиҳӣ бояд барои як моҳи кор кифоя бошад ва пас аз баровардани модулҳои хотира ва тафаккур, Biomax-21-ро дубора барномарезӣ кардан мумкин аст. Аллакай аз он гузашт, аллакай ин силсилаи биороботҳоро шикастаанд. Хуб, баъд ё биоробот-шаҳид, ё воридшавии пинҳонӣ ба муҳити одамон – «бозгашт» ба ҷомеа, агар ривоят иҷозат диҳад. Сержантҳо ҳамин тавр карданд – онҳо Биомаксро ба ғор кашиданд (он макони қадимии одамон буд) ва даромадгоҳро бо сангҳо бастаанд. Аммо! Ба ин нимҷасад об нагузоштанд! Метарсанд, ки кӯтоҳии ниҳоии ҳама системаҳо…
