Mary (Türkçe) - страница 10
Onu sürekli yanımda bulundurmak benim için zaten bir zorunluluktu; aşkıma terk edilmiş varlığının tek bir anını bile kaybetmemek; Ve sahip olduklarımdan mutlu ve hala neşe için istekli olarak, baba evinin cennetini yapmaya çalıştım. Maria'ya ve kız kardeşime, benim yönetimimde bazı temel çalışmalar yapma arzusunu dile getirdiklerini söyledim: proje hakkında tekrar heveslendiler ve o günden itibaren başlamasına karar verildi.
Odanın açılarından birini çalışma dolabına dönüştürdüler; Odamdan bazı haritaları çıkardılar; Babamın masasında görmezden gelinen coğrafi dünyanın tozunu aldılar; İki konsol, çalışma masaları yapmak için süs eşyalarından temizlendi. Annem, projemizin gerektirdiği tüm karmaşaya tanık olduğunda gülümsedi.
Her gün iki saat boyunca buluştuk, bu süre zarfında coğrafyanın bazı bölümlerini açıkladım, bazı dünya tarihini okudum ve çoğu zaman Hıristiyanlığın Dehası'nın birçok sayfasını okudum. Sonra Meryem'in tüm zekasını takdir edebildim: cümlelerim hafızasına silinmez bir şekilde kazınmıştı ve anlayışı neredeyse her zaman çocukça bir zaferle açıklamalarımın önündeydi.
Emma sırrı şaşırtmış ve masum mutluluğumuza düşkündü. Kalbimde neler olup bittiğini o sık sık derslerde ondan nasıl saklayabilirim? İstenen bir açıklama yaparken yoldaşının büyücü yüzündeki hareketsiz bakışlarımı izlemiş olmalıydı. Haritada boşuna aranan bir noktaya yerleştirirsem elini Meryem'e doğru titrediğini görmüştüm. Ve ne zaman masanın yanında otursalar, koltuğumun iki yanında duruyorlardı, Mary kitabımda ya da mektuplarda yer alan bir şeye daha iyi bakmak için eğiliyordu, nefesi, saçlarımı fırçalaması, örgüleri, omuzlarından yuvarlanması, açıklamalarımı rahatsız ediyordu ve Emma onun alçakgönüllülükle doğrulduğunu görebiliyordu.
Bazen, ev işleri öğrencilerimin dikkatini çekerdi ve kız kardeşim her zaman onları yerine getirme sorumluluğunu üstlendi ve bir süre sonra bizimle buluşmak için geri döndü. Sonra kalbim çarptı. Mary, çocukça ciddi alnı ve neredeyse gülen dudaklarıyla, Byron'unki gibi alınlarını ezmek için yapılmış, gamzelerle dolu aristokrat ellerinden bazılarını kazmak için terk edildi; ve aksanı, kendine özgü o müziğe sahip olmaktan vazgeçmeden, bugün boşuna hatırlamaya çalışacağım yumuşak bir şekilde ifade edilmiş kelimeleri söylerken yavaş ve derin hale geldi; çünkü onları bir daha duymadım, çünkü başka dudaklarla söylendiğinde aynı değiller ve bu sayfalara yazılmışlar anlamsız görünürlerdi. Uzun yıllardır tek bir cümlenin akla gelmediği başka bir dile aittirler.
XIII
Chateaubriand'ın sayfaları yavaş yavaş Mary'nin hayal gücüne mürekkepler veriyordu. O kadar Hıristiyan ve inanç dolu ki, Katolik ibadetinde sunulan güzellikleri bulduğu için sevindi. Ruhu, her şeyi güzelleştirmek için ona en değerli renkleri sunduğum paletten aldı; ve şiirsel ateş, ona sahip olan erkekleri hayranlık uyandıran ve kendilerine rağmen onu ifşa eden kadınları tanrısallaştıran, o zamana kadar insan yüzünde bilmediğim yüz büyülerini veren Cennetin bir armağanı. Şairin düşünceleri, masumiyetinin ortasındaki baştan çıkarıcı kadının ruhuna hoş geldiniz diye, kalbi yeniden harekete geçiren uzak ve tanıdık bir uyumun yankısı olarak bana geri döndü.
Bir öğleden sonra, ülkeminkiler gibi, mor bulutlar ve soluk altın lambalarla süslenmiş, Meryem kadar güzel, benim için olduğu kadar güzel ve geçici, o, kız kardeşim ve ben, yamacın geniş taşının üzerinde otururken, nehrin hareketli akıntılarını yuvarlayan derin ovada sağa doğru gördüğümüz yerden, ve ayaklarımızın dibinde görkemli ve sessiz vadi varken, Atala'nın bölümünü okudum ve hareketsizlikleri ve terk edilmeleriyle hayranlık uyandıran ikili, şairin "dünyayı ağlatmak" için topladığı tüm o melankoliyi dudaklarımdan duydular. Kız kardeşim, sağ kolunu omuzlarımdan birine dayamış, başı neredeyse benimkine bağlıydı, gözleriyle okuduğum satırları takip etti. Yanımda yarı diz çökmüş olan Mary, ıslak bakışlarını artık yüzümden bırakmadı.