Ⴂანცემა – (განვსცემ) არ დანდობა, ღალატი.
Ⴂანცოფება – (განვსცოფდები) გაბრაზება, აღბორგება, გახელება.
Ⴂანცჳფრება – (განვსცჳფრდები) ფრიადი განკჳრვება.
Ⴂანცხადება – (განვაცხადებ, განვსცხადნები) ცხადად გამოჩენა, გამოცხადება.
Ⴂანცხადებულად
Ⴂანცხრომა – (განვსცხრები) ლხინობა, მხიარულება სახიობითა // წარმგებლობა.
Ⴂანძარცვა – (განვსძარცვავ) გახდა ტანისამოსისა.
Ⴂანძება – (განვაძებ) განდევნა, განხვება, გაგდება.
Ⴂანძვინება – (განვაძვინებ, განვსძვინდები) განმწარება, განრისხება, განფიცხება, გაკაპასება.
Ⴂანძვინებული – გაანჩხლებული, გააფთრებული.
Ⴂანძი უნჯი – საუნჯე, საგანძური, ხაზინა დამალული.
Ⴂანძირვა – (განიძირვის) ძირის გადგმა.
Ⴂანძლიერება – (განვასძლიერებ, განვსძლიერდები) ძალის მიცემა.
Ⴂანძღება – (განვაძებ) საზრდელის მიცემა საკმაოდ, დაოკება.
Ⴂანძღომა – (განვსძღები) საკმაოდ მიღება საზრდელისა.
Ⴂანწესება – (განვაწესებ) გარიგება, წესის დადება.
Ⴂანწირვა – (განვსწირავ, გაწირვა ნახე).
Ⴂანწირულება – სასოწარკვეთილება, უიმედობა, იმედის მოკლება.
Ⴂანწმენდა – (განვსწმენდ) წმინდა ყოფა.
Ⴂანწონა, განწონება (განვაწონ, -ნებ) გმერა, საშუალ გატარება.
Ⴂანწუალება – (განვსწუალებ) განყოფა, განშორება // განკვეთა ყოვლადისა კერძოთა ზედა თჳსთა.
Ⴂანხდა – (განვხდი) გარე განძება, გაგდება.
Ⴂანხდომა – (განვხდები) გაღმა გასლვა. განხდების ჰამბავი (ნახე განთქმა), ხმის გასლვა.
Ⴂანხეთქა – (განვხეთქ) გაგლეჯა, გახეჩა, დახევა. (ამისი ვნებითი ნახე განსქდომა), გახეთქა ქუეყანისა.
Ⴂანხერხა – (განვხერხ) ხერხით გაჭრა.
Ⴂანხმა – (განვახვებ, განვხმის) გაღება, გახსნა, გაშლა.
Ⴂანხმობა – (განვახმობ, განხმების) ხმელად შექმნა, ანუ გაშრობა.
Ⴂანხრწნა – (განვხრწნი, განვიხრწნები), წახდენა, გარყუნა.
Ⴂანხსნა – (განვხსნი, განვიხსნები) შეკრულის განთავისუფლება, აშვება, ახსნა.
Ⴂანხურეტა – (განვხურეტ) სადგისისა ან ლურსმის გატარება.
Ⴂანხურვება – (განვახურვებ, განხურდების) გაცხელება მეტალლთა წითლად. // განხურვება გულისა, ადუღება, აღტაცება მწუხარებისა ან სიხარულისგან.
Ⴂანჯაფა – ერთგუარი სათამაშოა.
Ⴂანჯინა – ხის თარო კარებიანი მისახურავად.
Ⴂაოცება – (გავოცდები, გავიოცებ) განცჳფრება, განკრთომა საოცრებისგან.
Ⴂაპარება – (გავაპარებ) მალვით წაღება ან წაყუანა.
Ⴂაპარვა – (გავიპარვი, -რები) მალვით წასლვა.
Ⴂაპარსვა – (გავჰპარსავ, გავიპარსვი) თმათ მოკრეჭა მაკრატლით ან მოპარსვა სამართებლით.
Ⴂაპატიოსნება – (გავაპატიოსნებ) პატივის მიცემა, პატიოსნად გამოჩენა.
Ⴂაპენტვა – (გავჰპენტ, -ტავ) ბამბისა, ღაზლისა და მისთანათა გაფურჩნვა მშვილდის ლარზედ კინტის ცემით დასასთავად.
Ⴂაპლუტება – (გავაპლუტებ) გამტყუვნება, გაცრუვება.
Ⴂაპობა – (გავაპობ) ნახე განპება.
Ⴂაპურადება – (გავპურადდები) გამასპინძლება, ანუ გაცემა საჩუქრისა გამხიარულებისგან.
Ⴂაჟონვა – (გაჟონავს) მცირედ გადენა ნოტიოსი, უფრორე ხის ჭურჭელთაგან.
Ⴂაჟღინთვა – (გაიჟღინთება) ცურის აღება ნაბდისაგან, რბილთა ხეთა და მისთანათა.
Ⴂარგარი —
Ⴂარდა – გარდაისად გარეშე, კიდეგან, მისგან კიდე.
Ⴂარდაბირვა – (გარდავჰბირავ) ერთმანეთში მტერობის ჩამოგდება.
Ⴂარდაბიჯება – (გარდავაბიჯებ) ნაბიჯის გარდანაცულება.
Ⴂარდაბმა – (გარდავაბამ) წვერთ მობმა ერთმანეთზედ, განასკვა.
Ⴂარდაბნევა – (გარდავაბნევ) გაფანტვა, გაბნევა.
Ⴂარდაგდება – (გარდავაგდებ) გაქნევით გასროლა, ანუ ზეიდამ ქვედამხობა // (გარდავუგდებ) მდინარის გარდატანა სხუგნით.
Ⴂარდაგება – (გარდავაგებ) გარდაფენა. // წარგება, გაფლანგვა, გალევა.
Ⴂარდაგვარება – (გარდაგვარდების) შეცვალება თჳსის მოდგმისა.
Ⴂარდაგორვება – (გარდავაგორვებ) გორვებით წაღება ან გარდაბრუნება.
Ⴂარდაგრეხა – (გარდავგრეხ) ერთი მეორეზედ შეგრეხა // (გარდავუგრეხ) თავის გარდაკავება, მოკაკვა.
Ⴂარდაგულვა – ნახე გუალე.
Ⴂარდადგინება – (გარდავადგენ, -დგინებ) ერთის ადგილიდამ მეორეზედ დადგენა. // სახელოდამ დათხოვა, გარდაყენება.
