Ат яратып үстем,
Эштә дә мин,
Һәрчак атлы эшкә йөредем.
Башка берәү миндәй белә микән
Рәхәтлеген атта йөрүнен?
Болыннарга чыктым, төннәрендә,
Күздә йоммый атлар сакладым.
Әле дә колагымда чыңлый кебек,
Кешнәүләре тайлы атларның
Көзге ачы суыкларга кадәр,
Ат ашаттым һәртөн болында.
Күмәкләшеп колхоз төзелгәч кенә
Туктадым мин болын юлыннан.
Болыннан ат алып кайтып киләм,
Чишмә тау буеннан юл үтә.
Юл буе талларын иркәләп,
Әкерен генә җылы җил исә.
Алсу нурга чумган тау битләре,
Болын чәчәкләре күп монда.
Утыралар көнчыгышка карап,
Иркәләнеп кояш нурында.
Каенлыктан килгән таң җилләре,
Чишмә дулкыннарын үбә дә,
Тау битендә үскән чәчәкләрнең,
Кагылып китә дымсу битенә.
