– «Анъладым. Мен Яхья ман», – дейди бала. Муслимханнынъ коллары калтырап, коьзяслары бетиннен агып, мен сенинъ аьптенъмен дейди. Сол саьат ок ол балады илгиштен бир куьпайкеди алып орайды да, азбардан алып кашады. Кешелер мен Муслимхан сол авылдан шыгып, Евлах каласына келеди. Мунда ол белиндеги бокшасын актарып карайды да, йолга шавып шыгады. Бир арбады да коьрмейди.
Заман карап турмайтаганын анълап, Муслимхан каладынъ шетиндеги туькенге келип токтаган линейкеди (эки тегершикли енъил арба) коьреди. Кыз ясыртын сонынъ касына келип, атлардынъ ювенлерин байланган баганадан шешип, балады арбага олтыртып, колына шыбырткыды алып, атларды шаптырып йол алады. Кара туьнлердинъ ишинде атларды тап бир коькте ушкан кусларды кувгандай этип узак йолга туьседи Муслимхан басына бир коркыныш ойлар да келмей. Бала десенъ де, окын-секин арада бир: «Сен мени урлап каштынъма?» – деп сорап турады кыздан.
Муслимхан танъ атканда балага сени уьйде атанъ карайды деп анълатады. Мен сенинъ уьйкен аьптенъмен дейди. Суьйтип, Муслимхан оьз бебесин Азербайджан ериннен алып кашады. Карамурзай авылындагы атасына оны тез болып еткереди. Рамазан десенъ, Муслимхан келгенше, оьзине бир косак кыскаяклыды тавып аьел туьзеди. Ол орыс кыскаяклы, Мария Ильинична, Балахон авылыннан эди. Балады Рамазан бавырына кысып Эркин-Юрт авылына келеек болады. Ама Муссадынъ келип кетеегине соьз йок. Ол Яхьяды сол йылларда Эрсакон авылында яшайтаган аьптесине аькелип, бир кесек заманга калдырады. Оьзи аьели мен Эркин-Юртка коьшип келеди. Онынъ юреги сезгендей баладынъ нагашакасы Мусса Рамазанды мунда да тавып, Яхьяды излестиреди. Ама баладынъ йоклыгын анълап, онынъ акында конъысылардан да сорастырып кетеди. Бир кесек заман оьткеннен сонъ, Рамазан улын Яхьяды Эрсаконнан авылга алып келеди. Рамазаннынъ яшавы сосы орыс кыскаяклы ман онъайлы йолына бирде туьспеди. Ол Яхьяды коьрип болмады. Соны Рамазан анълаганда, бу орыс кыскаяклыдан айырылады.
Коьп кетпей Рамазан авылда айтылган Кумуковлардынъ тукымыннан Ханий деген кыскаяклы ман бас косады. Сол йылдан баслап Яхьядынъ яшавы туьзеледи. Ханий колыннан келгенше балады аяп, аьдем кепте коьреди. Асын заманы ман иширтип, уьстин-басын карап, уьй куллыкларды эттиртип уьйретеди. Рамазаннынъ да юреги тыншаяды. Авылда олар оьз азбарларын туьзип, мал, кус асырап баслайдылар. Рамазан десенъ кайдай да бир колайлы эр кисилердинъ бириси болып шыгады.
Онынъ колыннан келмейтаган зат йок. Уьй артында ол пеш курып, сонда темирлерди иритип, соларды кайтип болса, суьйтип, буьгетаган эди. Онынъ азбарында оьзининъ арбасы, аты, маллары бар. Уста коллы Рамазан темир кеспеге каншы курып, калайлар сатып аькелип, сынык элеклерди, шелеклерди, лаьгенлерди ярастырып билген аьдем болган. Уста коллы Рамазан ян досына баьленше туьрли уьй алатларын темирден ясап берген. Ол отты туьртпеге деп сис, кыскыш, ыргак, май шыракка илме, темир илгишлер, кумганлар, атка да баьленше бир туьрли затлар ясапта билген аьдем экен. Бир неше йылдан сонъ Рамазан, юрегатлы аьдем, калага барып ян досына суьтти сыкпага деп сеператор алып келеди. Авылда сол йылларда сондай алат биревде де болмаган.
Коьплеген конъысылар танъ атып, эртенъ мен, колларындагы шелеклери толы суьтлерин сыкпага келетаган болганлар. Барган сайын аьелдинъ яшав аьллери туьзелип баслайды. Уьйге кирсенъ де, онынъ иши баьленше туьрли муьлк-савытка толы эди. Йыллар кетеди. Яхья он-он бес ясына толады. Балалай ызанда юрген тракторлардынъ сабанларынынъ артына олтырып, куьн узагы кырда куллык этеди.
