Ⴂასაყარი – ჭერის საშუალ დიდი ძელი, რომელზედაც დანდობილი არიან კოჭები.
Ⴂასესხება – (გავასესხებ) გავალება, გაცემა თეთრისა სარგებლით.
Ⴂასვენება – (გავასვენებ) პატივით გატანა (ნახე Ⴂამოსვენება და Ⴋოსვენება).
Ⴂასინჯვა – გაშინჯვა (გავსინჯავ) განხილვა, გაჩხრეკა, გამოძებნა.
Ⴂასრესა – (გავსრეს) დაჟღულემა, დათრგუნვა, დალეწა.
Ⴂასტუმრება – (გავისტუმრებ) გაგზავნა, წარვლინება.
Ⴂასუქება – (გავასუქებ, გავსუქდბი) ხორცის მომატება კარგად შენახვით.
Ⴂასწავლება – (გავასწავლებ) გამოცდა, გაწურთნა.
Ⴂასწორება – (გავასწორებ, გავსწორდები) თანასწორად შექმნა.
Ⴂასხლვა – (გავსხლავ) მოკვეთა ურგებთა რტოთა ვაზთაგან (ნახე Ⴑხლვა).
Ⴂატანა – (გავიტან, გაიტან) შიგნიდამ გარეთ გაღება. // გაღმა წაღება. // კაცის დანდობა.
Ⴂატანება – (გავატან) თან გაგზავნა.
[Ⴂატარება].
Ⴂატეხა – განტეხა. // დარღვევა, დახსნა პირისა ან ფიცისა.
Ⴂატიტულება – (გავატიტლებ, გავსტიტულდები) განშიშუშლება, განძრცვა, გახდა სამოსელთა ტანისაგან (ითქმის ნივთთჳსცა).
Ⴂატლიკული – გაშიშვლებული (ნახე Ⴒლიკვი).
Ⴂატოპვა – (გავსტოპავ) ფეხით წყალში გასლვა (ნახე Ⴒოპვა და Ⴑიარული).
Ⴂატრიზავება – (გავატრიზავებ) გაკმარება, გაწბილება, გაკილვა, აგდება.
Ⴂატუსვა – (გავტუსავ) დაკლულის ღორის ბალანთ ცეცხლზედ გარუჯვა და გასუფთავება ტყავისა.
Ⴂაუბედავი.
Ⴂაუბედურება – (გავაუბედურებ) უბედურად შექმნა.
Ⴂაუმაძღარი – გაუძღომელი, დამშეული ან ხარბი.
Ⴂაუტანელი – დაუნდობელი, შეურჩენელი.
Ⴂაუქმება – ნახე Ⴂანუქმება.
[Ⴂაუჯანჯლებლად]
Ⴂაფანტვა – (გავჰფანტავ) გაბნევა, დაბნევა.
Ⴂაფეთქება – გულისა სიხარულით შეკრთომა.
Ⴂაფლანგვა – (გავჰფლანგავ) უბრალოდ დახარჯვა, წარგება, გაფანტვა.
Ⴂაფრენა – (გავაფრენ, გავჰფრინდები) გაშვება ან წასვლა ფრენით.
Ⴂაფრთხილება – (გავაფრთხილებ, გავჰფრთხილდები), დარიდება, მორიდება საშიშისაგან.
Ⴂაფუვება – (გავაფუვებ) აღფუვება, გაღვივება ცომისა.
Ⴂაფურთხვა —
Ⴂაფურჩნვა – (გავფურჩნი) ფურცლების დაგლეჯა, დასხვეპა ყვავილთა და შტოთაგან,.
Ⴂაფუფქვა – (გავფუფქავ) მდუღარეში ჩადება დაკლულის ქათმისა, გოჭისა და მისთანათა ადჳლ გასაგლეჯად ბუმბულთა და ბალანთა.
Ⴂაფშიკული – ცუდად გამხმარი, გამრუდებული, გააფრაკებული; [გაფშეკა].
[Ⴂაფცქუნა – გაფცქუნა კვერცხისა, გაფცქუნა ნუშისა].
Ⴂაფხაჭნა – (გავჰფხაჭნი) ფრჩხილით ან დანის წვერით გაკაწრვა, ხაზის დაჩნევა.
Ⴂაქანება – (გავაქანებ, გავექანები) საქანელაზედ რწევა შესაქცევად. // სწრაფად გაქცევა, გაჭრა მიტანება.
Ⴂაქარვება – ნახე Ⴂანქარვება.
Ⴂაქეზება
Ⴂაქექა – (გავჰქექ) გაჩხრეკა, გადაბრუნება.
Ⴂაქირდვა – (გავჰქირდავ) განკიცხვა, აგდება, გაწბილება.
[Ⴂაქნა – (ნახე Ⴀღთქვეფა)]
Ⴂაქნილი – გამოცდილი, გაოსტატებული.
Ⴂაქოფიტება – (გავაქოფიტებ) ტლანქად შექმნა, სახის მიცემა გაუსუფთავებლად.
Ⴂაქრობა – (გავაქრობ, გაქრების) დავსება ანუ უჩინო ქმნა.
Ⴂაქსუვება – (გავქსუვდები) ქსუდ შექმნა.
Ⴂაქუსლვა – (გავჰქუსლავ) დაზის კურა ცხენისა, აჩქარება.
Ⴂაქცევა – (გავაქცევ, გავიქცევი) გაგდება, გარეკა. // საჩქაროდ წასლვა ან გაპარვა.
Ⴂაღანამცა – განაღამცა, დიაღამც.
Ⴂაღვივება – (გავაღვივებ, გაღვივდების) ნახშირთ ცეცხლის მოკიდება და ნაკვერცხლად.// ცომის გაფუვება, მოდედება.
Ⴂაღვიძება – ნახე Ⴂანღვიძება.
Ⴂაღიმვა – გაღიმება (გავიღიმებ) გაცინება უხმოდ ბაგეთა მიერ (ნახე Ⴑიცილში).
Ⴂაღმა – გაღმართ ზმნისზედა, იმიერ, წიაღ, მეორეს მხარეს.
Ⴂაღმრთობა – (განვამღრთობ) უკუდავად შექმნა.
[Ⴂაყენება – (გავუყენებ), გავაყენებ, განყრა, გაყრა (გავუყრი)].
Ⴂაშავება – (გავაშავებ, გავშავდები) შავად შექმნა.
Ⴂაშვება – (გავუშვებ) განტევება.
Ⴂაშველება – (გავაშველებ, გავშველდები) მოშუღლეთ გაშორება.
Ⴂაშვერა – (გაშვერილა) წინ წამოწეული რამე.
[Ⴂაშინჯვა]
Ⴂაშიშულება – (გავაშიშულებ) გატიტულება.
Ⴂაშლა – (გავშლი, გავიშლები) გაფენა ან განმარტება, გახსნა შეკეცილისა.
