Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე - страница 44

Ⴃატკბობა – (დავატკბობ, დავსტკბები) სიამოვნის მიცემა, მიღება. // მიალერსება, სიამოვნით მიღება.

[Ⴃატკეცა] —

Ⴃატკეპნა – (დავსტკეპნი) ფეხით გაზერგნა, გასწორება.

Ⴃატუქსვა – (დავსტუკსავ) შერისხვა.

Ⴃატჳფრვა (დავსტჳფრავ) დაბეჭდვა, ბეჭდის დასმა, დაჩნევა.

Ⴃაუგვიანებელად —

Ⴃაუდგრომელი, დაუდეგარი – უპირო, გაუტანელი, შეურჩომელი.

Ⴃაუდევნელი —

Ⴃაუდევნელობა —

Ⴃაუნდობელი – მუხთალი, გაუტანელი, არ დამნდობი.

Ⴃაუპატიჟებელი —

Ⴃაურვება – (დავუურვებ) ზღუევა, გარდახდა, შეჯერიება. // (დავიურვებ) გარიგება, რიგის მიცემა. // სამურველით დაფხანა ცხენთა სხუათა ხვასტაგთა.

Ⴃაუსაბამო —

Ⴃაუშრეტელი – უშრეტი, გაუქრობელი.

[Ⴃაუცადებელი – ნახე Ⴂამჭრიახი].

Ⴃაუცხრომელი – მოულევნელი.

Ⴃაუჯდომელი – სავედრებელი შესხმა ყოვლად წმიდისა ღვთის მშობელისა, რომელიცა წარიკითხების ცისკრად მეხუთესა შაბათსა დიდმარხჳსასა.

Ⴃაფანტვა – (დავჰფანტავ, დავიფანტები) განბნევა, გაფანტვა.

Ⴃაფარგლვა —

Ⴃაფარება – (დავაფარებ) დახურვა.

Ⴃაფარვა – (დავჰფარავ, დავიფარავ) შენახვა საფარველსა ქვეშე. // დამალვა, მიფანიერება.

Ⴃაფარნა – პერექლი, სიწმინდეთ დასაფარებელი.

Ⴃაფახვა – (დავჰფახვავ) დახუჭვა თუალთა.

Ⴃაფდაფი – დოლი (ნახე Ⴃაფი, Ⴃაბდაბი).

Ⴃაფეთება – (დაეფათების) ძილში მოჩვენება საოცრისა რისმე, ან ცხადივ შეშფოთება ამგვარისგან.

Ⴃაფეთიანება – (დავაფეთიანებ) მძინარის შეშინება საზარელითა რითმე ხმითა და ანაზდად გაღვიძება.

Ⴃაფენა – (დავჰფენ, დავუფენ) გაშლა, დაგება რისამე ფერხთა ქვეშე.

Ⴃაფერადება, დაფერვა – (დავაფერადებ, დავჰფერავ) ჩაფერადება, ან დაფარვა ფერადითა.

Ⴃაფი – ენაბი, ერთს მხარეს ეტრატგადაკრული დაირა, ხოლო დაფდაფი, დაბდაბი, დოლი ორსავე მხარეს გადაკრული.

Ⴃაფიონა – ცათ ელვარება ფერად-ფერადად ღრუბელთა შორის მზის ამოსლჳს წინ, ანუ დასლვაზედ (ნახე Ⴃილა).

Ⴃაფლვა – (დავჰფლავ, დავეფლვი) დასაფლავება, დამარხვა მკუდართა. // ჩაფლვა, მიწაში დამალვა.

Ⴃაფნი – რაფინდი

Ⴃაფრეწა – (დავჰფრეწ) წურილად დახევა.

Ⴃაფუკვა – (დავჰფუკავ) ჰაერის გამოშვება გაბერილის ტიკისგან და მისთანათა.

Ⴃაფუშვა – (დავჰფუშავ, დაიფუშვის) დაშლა, დამტურევა, დაქცევა, დარღვევა.

Ⴃაფუძნება – (დავაფუძნებ, დავეფუძნები) დადება საფუძულისა, ჩადგმა საძირკულისა, ანუ მტკიცედ დადგინება რისამე.

Ⴃაფქუა – (დავჰფქვავ) (ნახე Ⴔქვა).

Ⴃაფხაჭნვა – (დავფხაჭნი, -ნავ) მრავალს ადგილს დაფხაჭნვა, დაკაწრვა

Ⴃაფხურა – (დავჰფხური) დაკაფა ძირითურთ.

Ⴃაქანცვა – (დავჰქანცავ, დავიქანცები) მეტად დაღალვა.

Ⴃაქენჯნა – (დავჰქენჯნი) ტანჯვა, წვალება.

Ⴃაქვეითება (დავაქვეითებ, დავჰქვევითდები) ცხენიდამ გარდახდუნება, ანუ ჩამოსლვა და ფეხით სიარული.

Ⴃაქირავება – (დავიქირავებ, დავჰქირავდები) ქირით დაჭერა, დადგომა მოჯამაგირედ.

Ⴃაქოლვა – (დავჰქოლავ) ქჳსა დაკრება, ჩაქოლვა.

Ⴃაქორწილება – (დავაქორწილებ, დავჰქორწილდები) შერთვა მეუღლისა.

Ⴃაქოქლვა – (დავჰქოქლავ) აქოქლვა.

Ⴃაქსაქსვა – (დავქსაქსავ, დავიქსაქსები) დახლათვა, დახვანჯვა. // საქმიდამ მოშლა, არევა ვისიმე.

Ⴃაქცევა – (დავაქცევ, დავიქცევი) დარღვევა, მოშლა. // დაღურა, გარდაქცევა.

Ⴃაღათუ, დაღაცათუ, დაღათუმცა – კავშირი მიშვებითი.

Ⴃაღალვა – (დავღალავ, დავიღალები) დაშრომა, დაქანცვა სიარულით ან მუშაობით.

Ⴃაღება – (დავიღებ) ქვედახრა, დაწევა. // დაღება გულისა, ანუ სულისა მობრუნება, დამშვიდება.

Ⴃაღებვა – (დავღებავ) შეღება მრავალთა.

Ⴃაღერღვა – (დავღერღ, -ღავ) კბილით დამტურევა ძვალთა და მისთანათა. // წისქვილზედ ან ხელსაფქვავზედ მსხვილად დაფქვა ან გამორჩევა მარცვალთა ჩენჩოდამ.

Ⴃაღეჭა – (დავღეჭ, -ჭავ) კბილით დაცოხნა საჭმელთა.

Ⴃაღვა – (ვსდაღავ) ნახე Ⴃადაღვა.

Ⴃაღი – ნიშანი დასმული სავაჭროთა ზედა, ანუ ხვასტაგთა გასარჩევად. // იარაღი რკინისა, რომელსაც გაახურვებენ და დასდაღვენ ხვასტაგთა.

Ⴃაღმართი და ჩაღმართი – ზეიდამ ჩასაქანებელი გზა, ხოლო ქვეიდამ მიმავალთაგან ითქმის აღმართი და შეღმართი (ნახე