Ⴃაწუხვა – (დავიწუხავ) დაფახვა, დახუჭვა თვალთა.
Ⴃაწყევლა —
Ⴃაწყნარება —
Ⴃაწყლულება – ნახე Ⴂამოტკფოლვა.
Ⴃაწყობა – (დავაწყობ) დადება, დადგინება, დალაგება მრავალთა.
Ⴃაწყუდევა – (დავაწყუდევ, დავეწყუდევი) დახშვა, დაკრძალვა, შენახვა დაკეტილში.
Ⴃაჭადრაკული – კუბო-კუბო.
Ⴃაჭარბება – (დავაჭარბებ) დაძლევა წონაში ან დაძალვა.
Ⴃაჭედა – (დავსჭედ) ლურსმებით დაკურა, დალურსმვა, ან დანალვა. // დაკოდა მამალთა ხვასტაგთა (ნახე Ⴝედილა).
Ⴃაჭენებული – წაქცეული, დარღვეული, გაქელილი სიარულით, დაშლილი.
Ⴃაჭერა – (დავიჭერ, დავიჭირები) შეპყრობა გაქცეულისა, ანუ ნადირთა. // დაყენება. // ლაშქრობით შოვნა ქუეყნებისა. // დაქირავება, მიღება მოჯამაგირისა ან მუშასა ფასით. // დაპყრობა ადგილისა. // სენისგან დახუთვა, გათანგვა.
Ⴃაჭირება – (დავაჭირებ) ზევიდამ დაბრჯენა, დაწოლა. // (დავჭირდების) საჭიროდ შეხვედრა.
Ⴃაჭირვა – (დავიჭერ) ნახე Ⴃაჭერა.
Ⴃაჭკნობა, დაჭნობა – (დასჭნების) მოკლება ორძილობისა მცენარეთასა.
Ⴃაჭოჭება —
Ⴃაჭრა – (დავსჭრი) დაწურილება, დაკეპა, დაკემსა ჭრით. // დაკოდვა, დაწყლულება.
Ⴃახალვა – ნახე Ⴞალა.
Ⴃახამრული – გონჯი, მახინჯი, დახამშული.
Ⴃახამხამება – (დავახამხამებ) თუალთ ქუთუთოების ძრვა წამწამებითურთ.
Ⴃახატვა – (დავხატავ) ხატის გამოწერა, გამოხატვა.
[Ⴃახამშვა] —
Ⴃახამშული – დასნეულებული, დაცდილი ხაშმიანის ადგილისგან.
Ⴃახდომა – (დახდების, დახდა მზე, მთოვარე) დასლვა, ქვე შთასლვა მნათობთა.
Ⴃახედვა – (დავხედავ) ზევიდამ დაჭურეტა.
Ⴃახევა – (დავხევ, დაიხევის) დაფრეწა, დაგკეჯა.
Ⴃახეთქება – (დავახეთქებ) დანარცხება, დაკვეთება, დახლა.
Ⴃახელება – (დავახელებ) მისწრობა, შეხვედრა, მოხელება.
Ⴃახელოვნება – (დავიხელოვნებ) შეჩვევა საქმისა, გავარჯისება.
Ⴃახელოვნებული – გამოცდილი.
Ⴃახვანჯვა – (დავხვანჯავ, დაიხვანჯვის) დახლათვა, დაქსაქსვა.
Ⴃახვედრა – (დავხუდები, დავუხუდები) მტერთ პასუხის გაცემა, მოგერება,. // მომსლველთ მიღება, შესაფერად გამასპინძლება.
Ⴃახვედრება —
Ⴃახიზნვა – (დავხიზნავ, დავიხიზნები) დარიდება, დამალვა (Ⴞიზნვა ნახე).
Ⴃახლა – (დავახლი) დახეთქება, ძლიერად დაცემა.
Ⴃახლათვა – (დავხლათავ) დახვანჯვა, დაქსაქსვა, არევა.
Ⴃახნული – მოხნული ან გარდახნული.
Ⴃახოცა – (დავხოც) მოსრვა, მოკუდინება მრავალთა.
Ⴃახრწევა – (დავახრწევ, დავეხრწევი) მრავლის ცდით გამოხსნა, გამოშვება.
Ⴃახსნა – (დავხსნი) დარღვევა, დაქცევა, მოშლა. (Ⴃავხსნი, დავიხსნი) შველა, გამოხსნა ტყჳსა ან საწინდრისა. // (დავხსნდები) დასუსტება, მოუძლურება.
Ⴃახუთვა – (დავხუთავ) დაჭერა, დაკავება, არ დანებება,. // გათანგვა სენისაგან, ტკივილისა ანუ ბჭვალისა.
Ⴃახურვა – (დავხურავ) დაბურვა, დაფარება.
Ⴃახუჭვა – (დავხუჭავ) დაფახვა, დაწუხვა თვალთა.
Ⴃახშვა – (დავხშავ) დაკრძალვა, დაკეტა კართა.
Ⴃაჯაბნვა – (დავსჯაბნი, -ნავ) დაჩაგრვა, დაძაბუნება.
Ⴃაჯდომა – (დავსჯდები) ჯდომით დასვენება.
Ⴃაჯერება – (დავაჯერებ, დავიჯერებ) დარწმუნება, სარწმუნოდ შექმნა. // (დავაჯერებ, დავსჯერდები) შეჯერება, გულსავსე ქმნა. // (დაიჯერების) ირწმუნების. // (გულს დავაჯერებ) დარწმუნება. // ერთზედ დანდობა, დაპყრობა გულისა.
Ⴃაჯერებინება – (დავაჯერებინებ) დარწმუნება, დაჯერება.
Ⴃაჯირჯვება – (დაჯირჯოვდების) დაშუპება, ფრიად დასივება.
Ⴃგიმი – ლაფათი, ქსელთ გამყოფი საფეიქროს სავარცხელი.
Ⴃგომა – (ვჰსდგა, ვსდგევარ) ფეხზედ გება თჳნიერ ჯდომისა და წოლისა. // ბინის ქონება სადმე, ცხოვრება სახლად.
[Ⴃგომა – გულის ზრახვად]
Ⴃგრიალი – Ⴂრიალი ნახე.
Ⴃგუზი, დგუში – ზუმბა თოფთა ან ზარბაზანთა, გასატენი ჯოხი.
Ⴃება – (ვჰძე, ჰსძეს, ვიდევ, აც, აცს, აძს, აზევს, სრული დავიდევ) გება უძრავად.
Ⴃება, დადება – (ვსდებ, დავსდებ) ნახე Ⴃადება. // (მედება, მედების) ცეცხლის წაკიდება, დაგვა.
Ⴃებულება – განწესება, დადებული გამოსაღები, ბეგარა.
Ⴃედა – მშობელი. // ითქმის მდედრთათჳს პატივისცემით ნაცულად დედაკაცისა. // იღუმენია, ანუ დედათ დიაკონი დედათ მონასტერსა შინა. // დედა-მიწა ხმელეთი.
