«Үз туксаны» диләр бу дөньяда,
Үз сүзлене, кире …бүгенге.
Йөз кирәге, истә тора алмый,
Туксан әле… йөз үк түгелне.
«Туксан тугыз» ул кимсетү сүзе,
Бер берәмлек житмәү бары тик.
Йөзне кабул итүчеләр өчен,
Туксан санын… олы сан итик.
Кеше йөзе сан түгеллә баса…
Карыйлар бит аның йөзенә.
Иярә дә чыга… күңелдәге,
Ул сөйләгән санлы сүзенә.
Бер мизгеле генә кешеләрнең,
Бу дөньяда төрле булуның.
Жавабы да: шуның өчендер дә,
Төрле гамәлләрне кылуның.
Акылына карап, ниятләре,
Ниятенә күрә, гамәле.
Шөкеренә алмаш кебегерәк,
Язмыш аңа биргән сәламе.
Шигырь булып чыга эчтәгеләр
Буш урыннан берни чыга алмый.
Чишмә кебек. күпме ага икән
Бер ничектә ул буш була алмый.
Кайвакытта, үтә күренгәндәй,
Хисләр белән тулган күңелләр.
Ихлас хисләр урын сорамыйлар,
Алар аңа мохтаж түгелләр.
Тулып түгелсәләр, түгеләләр,
Күңелләргә алар үреләләр.
Маңгай күзләренә алар түгел,
Күңел күзләренә күренәләр.
Тәржемәсе кирәк булган кебек,
Язган белән уку юлында.
Аңлар өчен, тирән яшерелгән,
Нинди хисләр булу турында.
