Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე - страница 38
Ⴃავარდნა – (დავვარდები) უკან დარჩენა დაღალვისაგან. // ჩამოვარდნა, დავრდომა, ხმის დავარდნა განთქმა, განფენა.
Ⴃავედრება – (დავავედრებ) დაბარება, შეთულა.
Ⴃავთარი – აღწერა, ანუ წიგნი შტასაწერი სახსოვართა.
Ⴃავთარ ტარუღა – აღწერის მოხელე და შემნახავი მისი.
Ⴃავითნი – წიგნი ფსალმუნთა Ⴃავით მეფისა და წინასწარმეტყველისა.
Ⴃავიწყება – (დავივიწყებ) აღხოცა ხსოვნისაგან.
Ⴃავლა – ალაფი ნაშოვარი.
Ⴃავრდომა – (დავვარდები), დაცემა, ან პირქვე დამხობა.
Ⴃავრდომილი – სამდიდრისაგან დაცემული.
Ⴃავსება – (დავავსებ) დაშრეტა, გაქრობა.
Ⴃაზავება – (დავაზავებ, დავეზავები) დაგება, დარიგება, დამშვიდება.
Ⴃაზამთრება – (დავიზამთრებ) ზამთარს დადგომა სადმე.
Ⴃაზარება – (დავიზარებ) ზარობა, გვიანობა, უნდომლობა საქმისა.
Ⴃაზარებული – ზარმაცი, მცონარი, დაგვიანებული.
Ⴃაზახება – (დავიზახებ) დაძახება, შეძახება, ხმამაღლად ღაღადება.
Ⴃაზგა – წიგნთ საბეჭდავი იარაღი მისის მომართულობით, ეგრეთვე სამუშაო სტოლი მკერვალთა, მექუდეთა და სხვათა ხელოსანთა.
Ⴃაზელა – (დავზელ) ხელით თელვა რბილისა რისმე, ვითარ ცომისა და მისთანათა, ანუ ნიჩბით არევა კირისა შენობათათჳს.
Ⴃაზვერვა – (დავზვერავ) განმსტურობა, მიპარვით გასინჯვა.
Ⴃაზვინება – (დავაზვინებ) დაგროვება, ზვინად დადგმა, დასხმა.
Ⴃაზმა – ხანისა დროს გატარება, დადგომა გრძლად, დაგვიანება.
Ⴃაზმული – იხილე Ⴞანდაზმული.
Ⴃაზოგვა (დავზოგავ) გამოზოგება ან გაფრთხილება.
Ⴃაზრობა – (დააზრობს, დასძრავს) ყინვისგან დაწვა, გახმობა, დასუსხვა.
Ⴃაზულევა, დაზღულევა – (დაიზულევის, დაიზღულების) მომზღულევა, დარღვევა, ჩამოწოლა, დაქცევა, დანგრევა.
Ⴃაზღვევება – (დავაზღვევებ) ზღვედ დასხმა.
[Ⴃაზღმურდლვა – ნახე Ⴀთქჳრება].
Ⴃათანხმება – (დავეთანხმები) თანხმობის მიცემა.
Ⴃათენთვა – (დავითენთები) მოშვება ტანისა მზეზედ ძილისგან, ანუ სასმელთაგან.
Ⴃათესვა – (დავსთეს) შთაბნევა ანუ შთასხმა მიწასა შინა თესლეულთა აღსაორძინებელად მოსავალთა.
Ⴃათულა – (დავსთული) აღრიცხვა.
Ⴃათმენა – (დავითმენ) მოჭირვება, მოთმენა, გაძლება.
Ⴃათმობა – (დავუთმობ, დავსთმობ) დათმენა. // მიტევება შეცოდებისა. // დანებება, ჩუქება, ან ხელის აღება.
Ⴃათრგუნვა – (დავსთრგუნავ) ფეხით გასრესა, გატკეპნა.
Ⴃათრევა —
Ⴃათრთვილვა – (დასთრთვილავს) თრთვილით დაზრობა.
Ⴃათრობა – (დავათრობ, დავსთურები) გაბრუჟება ღვინით, ანუ სხვა სასმელით.
Ⴃათჳ – მხეცი, ბრანგჳ. // თანავარსკულავედი ჩრდილოეთისა, რომელსა მსოფლიონი უხმობენ რვილად. // ბუღაურსაც ეწოდების.
Ⴃათხევა – (დავსთხევ, დაითხევის) დაღურა, დაქცევა.
Ⴃათხოვა – (დავითხოვ) გაშვება,. // უარის თქმა. // (დავეთხოვები) გამოთხოვა წასასლველად.
Ⴃათხრა – (დავსთხრი) შეთხრა მიწისა. // თუალების დათხრა, აღმოხდა, ამოჭრა თვალის კაკალთა დასაბრმავებლად.
Ⴃაირა – დაფი, ებანი.
Ⴃაისი, დაისით – ლოცვა ღამისთევა, პირველ ღამით გარდახდა მწუხრისა და ცისკრისა ერთად.
Ⴃაკავება – (დავიკავებ) დაჭერა, დახუთვა.
Ⴃაკავშირება – (დავაკავშირებ) გატეხილთა მატალლის ჭურჭელთა შეძერწება, დაკოწიწება გადნობილითა კალითა, ტყვიითა.
Ⴃაკაკვა – დაკამკამება (ნახე Ⴃახამხამება).
Ⴃაკარგვა – (დავჰკარგავ, დავიკარგები) გადავარდნა უამბვოდ. // ზოგჯერმე ითქმის დატყვევებად; დაიკარგა ლეკში, თათარში და სხ.
Ⴃაკარგული – ურგებად გარდაგდებული, გადავარდნილი ან დატყვევებული.
Ⴃაკარვება – (დავიკარვებ) დავანება, დადგომა სადმე კარვებით.
Ⴃაკარწახება – (დავიკარწახებ) წვივთ გაშიშულება წყალში გასასვლელად.
Ⴃაკაფვა – (დავჰკაფავ) მოჭრა, მოკვეთა ფიჩხთა, ნოშოთა და მისთანათა.
Ⴃაკაწრვა – (დავჰკაწრავ, დავიკაწრავ) დაგლა, დაფხაჭნა კანისა სისხლის გამოდენადმდე.
Ⴃაკემსვა – (დავჰკემსავ) წურილად დაჭრა.
Ⴃაკეპა – (დავჰკეპ) დაჩქლეთა, დაწურილება, დაჭრა.
Ⴃაკეპილი – (ხორცი, კომბოსტო და სხ.) წურილად დაჭრილი.
Ⴃაკერება – (დავაკერებ) გაცვეთილზედ საკერებლის დადება.