Ⴃამატება – (დავმატებ, დავუმატებ) დართვა, შეძინება.
Ⴃამახვა – (დავმახვავ) განმახვა, აღმახვა, წამწვეტება, გათლა ან გალესა წვერისა.
Ⴃამბადებელი – შემოქმედი, ღმერთი არსთა მაარსი.
Ⴃამბალი – ნოტიოში გაჟღინთული რამე.
Ⴃამბაჩა – ფიშტო, მოკლე თოფი.
Ⴃამბლა – სენი ხელფეხისა და სრულიად ტანის დადუნებისა.
Ⴃამბურა – დაფი, ბობღანი.
Ⴃამდაბლება – (დავამდაბლებ, დავმდაბლდები) დამცრობა, შეურაცხქმნა, ანუ დაჩაგურა.
Ⴃამდებელი —
Ⴃამდურება – (დავიმდურებ) სხჳს სამდურავში ჩავარდნა. // (დავამდურებ) სამდურავის ჩამოგდება სხუათა შორის. // (დავემდურები) გულნაკლულად შექმნა სხვაზედ.
Ⴃამეტება – დამატება, დართული რაჲმე წერილსა შინა.
Ⴃამზრალი, დამძრალი – ყინვისგან დამწვარი, დაზრობილი, წამხდარი.
Ⴃამზღულეული – მომზღულეული, ჩამოწოლილი კლდე, ანუ პლატე (ნახე Ⴆღულევა).
Ⴃამთურალი – (ნახე Ⴋთურალი).
Ⴃამთხვეული – გიჟი.
Ⴃამკრთალი – გაუბედავი, მკრთალი, მხდალი.
Ⴃამკჳდრება – (დავამკჳდრებ, დავიმკჳდრებ, დავემკჳდრები) სანიადაგოდ დადგომა, დაბინავება.
Ⴃამნაშავე – შემცოდე, ბრალეული.
Ⴃამოდინება – (დამოვადინებ, დამოედინების) წარმოდენა, ჩამოდინება.
Ⴃამოკიდება – (დამოვჰკიდებ, დამოვეკიდები) ჩამოკიდება.
Ⴃამოკიდებული – ჩამოკიდებული. // მექონი სხჳსაგან ყოფისა და მოქმედებისა, ვითა მიზეზოვანი, ანუ ბრძანებასა ქვეშე მყოფი, ხელის ქვეშე ვისიმე.
Ⴃამოკიდებულება – ქონება სხჳსაგან ყოფისა და მოქმედებისა, ანუ ყოფა უფლებასა და ბრძანებასა ქვეშე სხჳსასა.
Ⴃამოკლება – (დავამოკლებ) შემოკლება, შემცირება.
Ⴃამონება – (დავამონებ, დავიმონებ, დავემონები) მონად შექმნა.
Ⴃამორჩილება – (დავამორჩილებ, დავიმორჩილებ, დავემორჩილები) მორჩილქმნა.
Ⴃამოსვა – (დავმოსავ) მრავალთ ჩაცმევა.
Ⴃამოწაფება – (დავიმოწაფებ, დავემოწაფები) მოწაფედ შექმნა.
Ⴃამოწმება – (დავამოწმებ) მოწმობის მიცემა წერილით ან სიტყჳთ. (დავიმოწმებ) მოწმად მოღება ან ჩვენება ვისიმე. // (დავემოწმები) დამტკიცება სხჳს ნათქუამისა.
Ⴃამპალი – წამხდარი სიმპალით, დალპობილი.
Ⴃამრეცი – მცირედ დაღმართი.
Ⴃამსგავსება – (დავამსგავსებ, დავემსგავსები) დაგვანება, მსგავსად შექმნა.
Ⴃამსჭუალვა – (დავმსჭუალავ) დალურსმვა.
Ⴃამსხურევა – (დავამსხურევ, დაიმსხურევის) დალეწა, დამტურევა, დარეგვა.
Ⴃამტკიცება – (დავამტკიცებ) დამაგრება, მტკიცედ დადგინება. //გონებით დასკუნა, ჰაზრის დადება.
Ⴃამტურევა – (დავამტურევ) დალეწა, დამსხურევა.
Ⴃამუსრვა – (დავმუსრავ) დალეწა, დამსხურევა.
Ⴃამშევა – (დავამსევ, დავიმშევი) უსაზრდოოდ დაშთენა მშიერად.
Ⴃამშვიდება – (დავამშვიდებ, დავმშვიდდები) მმდოვრება, დაშოშმანება.
Ⴃამშხალული – მქისე, ხშირად დაბზარული.
Ⴃამცირება – (დავამცირებ) დაკნინება, დაპატარავება.
Ⴃამცრობა – (დავამცრობ) დამდაბლება, შეურაცხება.
Ⴃამძიმება – (დავამძიმებ) სიმძიმით ქვედაწევა, დახრა, ანუ საქმის გაძნელება. // (დავმძიმდები) ჩაწოლა, შეჭირვება.
Ⴃამწარება – ნახე Ⴂაარმება.
Ⴃამძრალი – ნახე Ⴃამზრალი.
Ⴃამწყსა – (დავმწყსი) ძოვება ცხოვართა, ანუ მოძღურება კაცთა.
Ⴃამხობა – (დავამხობ, დავემხობი) პირქვე დაცემა.
Ⴃამჯერო – დამჯერებელი, მორჩილი, გამგონი.
Ⴃანა, დანაკი – ხელად სახმარი საჭრელი, მცირე მახვილი. Ⴓმცირესსა საჭრელსა კალამთა და მისთანასა ეწოდების ღინწი, ტარსა თან მოსაკვეცსა – ციღვი, მოდიდოსა საჭრელსა ვენახის ურგებთა რქათასა – სასხლევი, მოკაკულსა, ხის ჭურჭელთ გულის გამოსათლელსა – ხვეწი, ცუდსა და ბლიგუსა – ხიპი და დალაბრა.
Ⴃანა – თჳთოეული ერთგუართა ნივთთაგანი, ვითარ ექვსი დანა ვეცხლის კოვზი, ათი დანა ხელსახოცი და სხ.
Ⴃანაბვა – (დავინაბვი) განაბვა შიშისაგან.
Ⴃანავსვა – (დავნასავ, დაინავსვის) მოხიბლვა, გრძნებით შეკურა, თუალის კურა.
Ⴃანაკის – კუდი ხე ფინიკისა.
Ⴃანაკლულება (დავანაკლულებ, დანაკლულდების) მცირედ-მცირედ გარდმოღება სავსის ჭურჭლისაგან, ხარჯვა.
Ⴃანალეკი – ნახე Ⴃალეკი.
Ⴃანალვა
