Ⴀმრეზი, ამრეზილი – მოქურუხებული, გაბუტვილი.
Ⴀმრეცი – მცირედ აღმართი, ვითა დამრეცი მცირედ დაღმართი.
Ⴀმტუტება – (ავამტუტებ) არევა მიშლა-მოშლა, აფორიაქება.
Ⴀმფსონი – პურის მტე, ანუ ამქარი (Ⴔსონი ნახე).
Ⴀმქარი – ერთის ხელობის ოსტატი.
Ⴀმქმელი – ბებია, მეანი, დედათ მოურავი.
Ⴀმღურევა – (ავამღურევ) ნოტიოთ არევა
Ⴀმყოლი – თან ადევნებული, მიმდევი // კარის წირთხები, ჩარჩოები.
Ⴀმხანაგი – მოძმე, მოყუასი, ანუ მონაწილე.
Ⴀმხედრება – (ავმხედრდები) ცხენს შეჯდომა ლაშქართა,.
Ⴀნაბარი – ამანათი მიბარებული ნივთი.
Ⴀნაგები – აგებულება, შენაწევრებულება // ვითარება კეთილი, ანუ უდარესი ძნიად შეძრვადი // აშენებული.
Ⴀნაგული – გაჩეჩისაგან დანარჩენი რიოში მატყლისა, ანაჩეჩი.
Ⴀნაზდი, ანაზდეული – უეცარი, მოულოდებელი.
Ⴀნალოღია – საწიგნე, მარალი სკამი წიგნთ დასადები წასაკითხად.
Ⴀნამტკიცი – გამტკიცულის ფქვილის ანაცერი ქატო.
Ⴀნაფორა – სამღუდელოთა ზეიდამ საცმელი სახლებგანიერი პალეკარტი, ხოლო ჰნიშნავს მოხსენებასა, თხოვასა // ანუ არს რიტორული ნაკვეთი, რომელთა განმეორება, ოდეს ერთი და იგივე ლექსი დაიდების თავად რაოდენთამე შინა წევრთა პერიოდისათა, მაგალითად, სიყვარული სულგრძელ არს, სიყვარულსა არა შურნ, სიყვარული არა განლაღნის და სხ. Ⴂინათუ რაოდენჯერ განმეორების და ესე ვითარნი.
Ⴀნბანი —
Ⴀნგაარება – უსამართლოდ შეკრება, მოხვეჭა.
Ⴀნგაარი, ანგარი – უსამართლოდ შემძინებელი.
Ⴀნგარიში – რიცხჳ, სათუალავი.
Ⴀნგელოსი – ქადაგი, მომთხრობელი // არსება გონიერი, უსხეულო, დასაბამიერი, წინაშე ღმრთისა მდგომელი (ნახე Ⴃასი).
Ⴀნგელოსებრივი, – ანგელოსური.
Ⴀნდაზა – მორფი, მაგალითი.
Ⴀნდამატი – ნახე ადამანტი.
Ⴀნდე – მცირედ ხედვა ბნელაში, ანდეზედ.
Ⴀნდერძი – დავედრებული სიტყვა, ანუ წერილი მიცვალებულისა, გინა შორად წარმავალისა // აღთქმა, პირობა.
Ⴀნდერძნამაგი – ანდერძის წერილი.
Ⴀნდრიანტი – აღალმა, ძეგლი, გამოქანდაკებული სახე მეტალთაგან, ქუათა, ანუ ძელთა.
Ⴀნეული – გაზაფხულის ნახნავი.
Ⴀნთება – ნახე აღნთება // სნეულის დიდი სიცხე.
Ⴀნთიმონი – სურმა, მოშავო ლითონის ქუა გოგირდიანი.
Ⴀნთრაკი – ნაკვერცხალი //თუალი პატიოსანი ცეცხლისფერი (Ⴑპეკალი ნახე) // მუწუკი ფრიად ტკივილიანი, ბედნიერი.
Ⴀნთჳპატი – მოადგილე ჳპატისა (ნახე Ⴣპატოსი).
Ⴀნისული – ცერეცო, რომლისა თესლი არს სუნნელი და სამკურნალო.
[Ⴀნკანაკი – ნახე ლახვარი]
Ⴀნკანაკობა – ლხინობა და სიმთურალე.
Ⴀნკარა – უშხამო გველი, გველხოკერა.
Ⴀნკარა – ითქმის ზედშესრულად, ვითარ წყალი ანკარა, ე.ი. ფრიად სუფთა.
Ⴀნკესი – წილკავი რკინისა, წურილი ნემსკავი.
Ⴀნტაკრად – პირისპირ წინამებრძოლად.
Ⴀნტიფონი – Ⴀღსავალი ნახე.
Ⴀნტლია – წყლის ამოსაღები ტოლჩა.
Ⴀნუ,ან თუ – გინა კავშირი განწუალებითი.
Ⴀნჳქითი – ნახე ონჳქითი.
Ⴀნჩხლი – აპასი, გლისპი, გულპილწი.
Ⴀნცი – ცელქი ყრმა.
Ⴀნძა – ნაქუსი, ძალა, ძელი ამართული.
Ⴀნწლი – .
Ⴀნჯამა – კართ მისაკრავი რკინის კილო.
Ⴀნჯმნი – სააჯმნო, აშკარა, საქვეყნო.
Ⴀობა – მყოფობა არსებისა და შემთხვევისა (Ⴀ-სთან ნახე).
Ⴀოშვა – (ავოშავ) ნახნავთა მეორედ გარდახნვა.
Ⴀოხრება – ნახე აღოხრება.
[Ⴀპაგანგი – ნახე Ⴂრივი]
Ⴀპანი და აპანისი – იანვარი (ნახე Ⴆოდიაქო)
Ⴀპაური – სამალდი, უღლის ტაბიკთ მოსაჭირებელი თოკი, შებმული ხართ ქედსა ქვეშე.
Ⴀპოთიკი – საკუჭნაო, სახლი შესანახავი სახლის სამზადისთა, ხოლო საკუთრად ეწოდების სამკურნალოთა წამალთა საცავსა.
Ⴀპოკალიპსი – გამოცხადება, წიგნი წმიდისა იოანე მახარობელისა.
Ⴀპოხტი, ახტაპოტი – გამხმარი პოხილი ხორცი ოთხპერხთა, მფრინველთა, ანუ თევზთა: ლორი, ოფიტონი, შაშხი და მისთანანი.
Ⴀპრიალება – (აპრიალდების) საჩქაროდ აგზნება ხმელის შეშისა.
Ⴀპრილი – იგრიკა (ზოდიაქო ნახე).
Ⴀპუტარაკი – (ბალ.) ნახე აბუტარაკი.
Ⴀრ,არა – უკუთქმითი მარცუალი (ნახე Ⴅერ) // ზოგჯერმე იხმარების ბრძანებითადცა, ხოლო ნიადაგ ბრძანების დამნიშვნელი არს ნუ.
Ⴀრაკი
