Ⴀსარი – დინარის მეოცედი წონა ვეცხლისა, ანუ დანგი (ნახე Ⴑაწონთან).
Ⴀსე, ასრე – ესრეთ, так, ასეთი ესრეთი.
Ⴀსთაკვი – დუმიანი დიდი კიბო.
Ⴀსიდა – მიმინოს ჰგავს, ღამით ხედავს, ამისთჳს ღამურად უხმობენ, ზოგგან ყარყატი სწერია.
Ⴀსისთავა – .
Ⴀსისთავი – უხუცესი ასთა ზედა.
[Ⴀსკეცი – ასკეცი შვენება მოემატება.]
Ⴀსკილი – ველური ვარდი.
Ⴀსლი – არაბულად ნამდვილი.
Ⴀსლი – აჭარა, აჭარული ბრინჯი.
Ⴀსმენაკი – ნადირთ შესაპყრობი მახე (იხილე Ⴁადესთან).
Ⴀსო – წევრი, ნასხამი გუამისა // თჳთოეული კერძო წერილისა.
Ⴀსომთავრული ან მრგულოვანი – დიდრონი ასოები.
Ⴀსპარეზი – სტადიონი ან სარბიელი // მეიდანი, სათამაშო ადგილი, ანუ მინდორი.
Ⴀსპარეზობა – თამაშობა ასპარეზზედ, რბოლა, ჭენება და სხ. (ნახე Ⴇამაშობა).
Ⴀსპიროსი – აფროდიტი (ნახე Ⴚთომილთან).
Ⴀსპიტი – გველი ფრიად გესლიანი.
Ⴀსპიტი – შავი ქუა ფილაქანი, დარქმეული იაშმისა ან იასპის ფერისაგან.
Ⴀსრე – ნახე ასე.
Ⴀსტამი – ტარიანი ფართო რკინა ცომის ასაფხეკი, скобка.
Ⴀსულეპა – ათქულეფა
Ⴀსული – შვილი ქალი (ნახე Ⴉაცთან).
Ⴀსური – ასურელი. Ⴀსურეთი, Ⴀსურასთანი, Ⴑირია.
Ⴀსფალტოსი – შავი კუპრი.
Ⴀსხმა(ავასხამ) – მაღლა აყვანა მრავალთა // მძივთ აგება ძაფზედ (ნახე Ⴑხმა).
Ⴀტამი —
Ⴀტანა(ავიტან) – მაღლა აზიდვა.
Ⴀტაცება (ავიტაცებ) – ძალად ანუ საჩქაროდ აღება.
Ⴀტაცებული – გასტერებული ანაზდის სიხარულით ან შიშით.
Ⴀტეხა(ავსტეხ) – აგლეჯა // აღძრვა, აღზრზინება // (ავიტეხ) დაჟინება.
Ⴀტკრეცა – (აიტკრიცება) მცირედ ალანძღვა, გაწითლება.
Ⴀტკრეცილი – წამოწითლებული.
Ⴀტლასი – ფარჩა აბრეშუმისა.
Ⴀტლასი – წიგნი ღეოღრაფიულთა კარტათა.
Ⴀტმოსფერა —
Ⴀუარებელი – თქმად შეუძლებელი // უთუალავი.
Ⴀუგი – სარცხჳნელი, საკდემელი სიტყვა ან საქმე.
Ⴀუგიანი – სააუგო, სასირცხვილო.
Ⴀუზი – ავაზანი.
Ⴀურზაური – შეუპოვარი, თავხედური, ლაღური.
Ⴀუშტარი – ოსტიგანი, სასმელ-საჭმელთ მნე.
Ⴀუცილებელი – მიუცილებელი, თანაწარუვალი, თანაწარუხდომელი.
Ⴀფაური – ერთგუარი სალესავი (ნახე Ⴑასრევთან).
Ⴀფთარი —
Ⴀფთექა —
Ⴀფთი – მახვილი ფართო პირიანი და ტარგრძელი.
Ⴀფთიონი,აფქიონი – ტიმონი ნახე.
Ⴀფოლხვება – მოშვება, მოდუნება.
Ⴀფორიაქება(ავიფორიაქებ) – აკლება, აოხრება.
Ⴀფრა – ნავთ იალქანი, აფრის ქსელი იგივე.
Ⴀფრაკი – პირმრუდე ფიცარი.
Ⴀფროდიტი – ნახე Ⴚთომილთან.
Ⴀფსინთი – აბზინდა.
Ⴀფსკა – ფრიად თხელი კანი (Ⴕერქტან ნახე).
Ⴀფუტკნვა – (ავფუტკნი) არევა, აქოთება.
Ⴀფხურა – ნახე Ⴀღფხურა.
Ⴀქ,აქა – ამ ადგილას, ესე ეკუთნვის პირველსა პირსა, ხოლო მეორესა – მანდა და მესამესა – იქ, იქი, მუნ.
Ⴀქამომდე – ამ ადგილად, ანუ ჟამადმდე.
Ⴀქავება,აქავლება (აჰქავა, აჰკავდების) – აშლა ქავილისა ანუ ფხანისა.
Ⴀქანდაზი – ფითხი, ცეცხლის ასაღები ასტამი ან პატარა ნიჩაბი.
Ⴀქატი – აღატი (ნახე Ⴑპეკალი).
Ⴀქეთ – ჩემკერძო; აქეთი ამიერი.
Ⴀქიმი – მკურნალი.
Ⴀქლემი – ცხოველსა ამას ახტასა ლოინი და ნარი, ხრდალსა – ჯამა, შვილსა მცირესა – კოზაკი, მოდიდოსა – დუკტი.
Ⴀქმა – (ავიქუამ, ავექმი) ნახე Ⴀღქმა.
Ⴀქოთება – (ავაქოთებ) აფუტკნვა, არევა, აშლა.
Ⴀქოლვა – (ავჰქოლავ) ქვით ამოშენება, ამოქოლვა.
Ⴀქოქლვა – (ავჰქოქლავ) ალავრა ან საჩქაროდ ერთმანერთზედ მიკერება საკერავის ნაჭერთ რიგზედ მოსაყვანად.
Ⴀქცევა – (ავაქცევ) არღვევა, მაღლა შექცევა // (ავუქცევ) გზის დაგდება.
Ⴀღალი – ბაკი.
Ⴀღალმა – ანდრიანტი.
Ⴀღაპი – სიყუარული, მეგობრობა, ძველთა ქრისტეანეთაგან შემოღებული პურობა ეკლესიის კარზედ მოსახსენებელად მიცუალებულთა, რომლისათჳს უცოდებიათ აღაპი.
Ⴀღარ,აღარა – (ნახე Ⴀრღა).
Ⴀღატი,აღათი აქატი – ქუა აყიყი.
Ⴀღაჯი – ერთი საათის სავალი (Ⴋილი ნახე).
Ⴀღბეჭდვა – (აღვბეჭდავ) ბეჭდის დასმა // მირონის ცხება.
Ⴀღბორგება – (აღვაბორგებ, აღვბორგნები) აღშფოთება.
Ⴀღგება – (აღვაგებ) აშენება.
Ⴀღგვა – (აღვგავ, აღვგჳ) ანიავება.
Ⴀღგზება – (აღვაგზებ, აღვეგზნები) ანთება, აპრიალება.
Ⴀღდაჭი – ალდატი, ბიცი.
