Ⴀღმსთობა – (აღვიმსთობ) ადრე ადგომა, ასწრაფება.
Ⴀღმქმელი – მიმქმელი, ნათლია.
Ⴀღმღურევა – ნახე Ⴀმღურევა.
Ⴀღმხედრება – ნახე Ⴀმხედრება.
Ⴀღნაგი – ნაშენი, აღგებული.
Ⴀღნადგინები – უზომოდ გარდამეტებული ვალის სარგებელი, лихва, (ნ. Ⴀღდგენა).
Ⴀღნაქუსი – ფრასი, ჶრაზი გუარი წერილთ შეთხზჳსა, [ნ. Ⴀნაქვსი].
Ⴀღნთება – (აღვანთებ) ცეცხლის მოკიდება სანთელთა და მისთანათა.
Ⴀღნიშნვა – (აღვნიშნავ) დადება, დასმა ნიშნისა.
Ⴀღორთქლვა – (აღიორთქლვის) დაკლება ორთქლითა, ანუ სრულად აღლევა ნოტიოთა.
Ⴀღორძინება – (აღვაორძინებ, აღორძინდების) მომატება ანუ მოძრავობა მოზარდთა სხეულთა უმეტესისა მიმართ.
Ⴀღოხრება – (აღვაოხრებ) დაქცევა, დაშლა, დარღვევა, განადგურება.
Ⴀღპარსვა – (აღვჰპარსავ) აკრეჭა, აკვეცა.
Ⴀღრალები – ესრეთ იწოდებიან: ამარტა, ბროლი, ლაჟვარდი, ქარვა, ძოცი და მისთანანი, ხოლო სპეკალი ეწოდების ალმასსა, იაგუნდსა, ლალსა და სხუათა თუალთა პატიოსანთა.
Ⴀღრევა – (აღვურევ, აღვირევი) არევა აღზავება.
Ⴀღრიბაღრი – წელებისა და სადურიტის მწვადი.
Ⴀღრიცხუა – (აღვრიცხავ) დათულა, რიცჳს გამოცნობა.
Ⴀღრჩევა – (აღვარჩევ) მრავალთაგან გამორჩევა უკეთესისა.
Ⴀღსავალი – ქვეიდამ ზე ასასვლელი და რაჟამს ზეიდამ ქვეშთავალთ, ვუწოდებთ მას შტასავალად, ხოლო აღსავალნი არიან: კიბე ხეთა და ფიცართაგან ქმნილი დანდალოვანი; ხარისხი ქვითქირით შენებული; მექონოთი სრათა და ტაძართა კართ შესავალი ხარისხეული ბაქან-ბაქნად გარემოვლებული; მენაკი ცის მზობელობათა ხარისხი; კუარცხლბეკი დალიჭსა ზედა მჯდომარის ფერხთა სადგმელი; ამბიონი საკურთხეველთა ზედა აღსავალი // გალობა აღსავალთა ეწოდების რვა ხმათაგან სათქმელთა მუხლთა უწინარეს საცისკროს სახარებისა.
Ⴀღსაზრდელი.
Ⴀღსარება – (აღვუარებ) ქება, დიდება // განდობა ცოდუათა თჳსთა წინაშე მოზღუარისა // (აღვიარებ) წარმოთქმა სარწმუნოებისა.
Ⴀღსარება ანუ აღვიარება – სარწმუნოებისა ესე არს მრწამსი საქრისტიანო.
Ⴀღსასრული – დასრულება, გათავება.
Ⴀღსვარული – შესვარული, მოზელილი და გამომცხუარი.
Ⴀღსლუა – (აღვალ) მაღლა აღწევა.
Ⴀღსპობა – (აღვსპობ) აღხოცა, აოხრება ანუ მოსრვა.
Ⴀღსრულება – (აღვასრულებ, აღესრულების) გათავება // (აღესრულების) ახდენა // გარდაცვალება, [აღსასრული].
Ⴀღტაცება – (აღვიტაცებ, -ბი) მაღლა ატანა.
Ⴀღტეხა – იხილე Ⴀტეხა.
Ⴀღტყველვა – ორთავე ხელთა ზეამაღლეмბით შემოკურა, ტაშისცემა.
Ⴀღტყინება – (აღატყდების) აღგზება.
Ⴀღფრენა – (აღვჰფრინდები) ზეაღსლვა ფრენითა.
Ⴀღფუვება – (აღვაფუვებ) გაღვივება, მოდედება ცომისა.
Ⴀღფქურევა – (აღვაფქურევ) აღგვა, ამტვერება.
Ⴀღფხურა – (აღვჰფხური) ძირით ამოგდება (ნახე Ⴀღმოფხურა).
Ⴀღქმა – (აღვიქუამ) აღება ორისავე ხელით, მიქმა, გულთან დაჭერა // (აღექმის) მიკურა, ვითა მიწებება.
Ⴀღყუანა —
Ⴀღყუავება – (აღჰყუავდების) გამოსლვა ყუავივლთა.
Ⴀღშენება (აღვაშენებ) – აგება, დადგმა სახლთა და მისთანათა.
Ⴀღშკმა, აშკმა – (აღვაშკმობ, ვაშკმობ) დაღრენა პირისა.
Ⴀღშფოთება – (აღვაშფოთებ, აღვშფოთდები) განუსვენებლობა.
Ⴀღცრა – (ავსცრი) გაცრა, ანუ მიმობნევა.
Ⴀღძრუა – (აღვსძრავ, აღვიძრვი) განღვიძება, შეძრუა. // არევა, აღშფოთება.
Ⴀღძარცუა – (აღვსძარცავ) აქცევა.
Ⴀღწბა – (აღვსწბავ) ათქულეფა, შტანთქმა.
Ⴀღწერა – (აღვსწერ) თჳთოეულად დაწერა.
Ⴀღჭურვა – (აღვსჭურავ, აღვიჭურვი) განმზადება საომრად საჭურველითა.
Ⴀღხდომა — (აღვხდები) მაღლა ასლვა.
Ⴀღხილვა – (აღვიხილავ) თუალთ განღება // მაღლა ახედვა.
Ⴀღხმა – (აღვახვამ) გაღება // (აღვიხუამ) აღება.
Ⴀღხოცა – (აღვხოც) აღსპობა, უჩინო ქმნა.
Ⴀღსნა – (აღვხსნი) აშვება // განმარტება, თარგმანება.
Ⴀყვანა – იხილე აღყვანა.
Ⴀყირო – კვახი; ნახე Ⴂოგრა.
Ⴀყაყი —
Ⴀყიყი – აღატი, აქატი, ახატი.
Ⴀყრა – (ავჰყრი, ავიყრები) სხუაგან გარდასხლება // აძრობა, აცლა.
Ⴀყუდება – (ავეყუდები).
Ⴀშარული – ლერწმის კალთა (Ⴘარაგულთან ნახე).
Ⴀშენება – (ავაშენებ, ავშენდები) აგება (აღშენება ნახე) // გამდიდრება, გაჩენა სახლკარისა, მამულისა და სხ.
